🌚احد🌚
تا وقتی رسیدیم خونه کل کل کردیم.
الیاس دیگه سعی نداشت عصبی ام کنه و این یعنی داشتم توی دلش نفوذ میکردم.
به محض ورودمون به حیاط خان رو بالای تراس در حال سیگار کشیدن دیدیم.
با لبخندی بهش سلام کردیم.
لبخندی زد و رو به الیاس گفت:
پدرت دلتنگت شده...بیا برو بهش سر بزن!
الیاس چشمی گفت و سریع دویید سمت اتاقی که عمو کیوان توش بود.
با حفظ لبخندم رو به پدر گفتم:
عمو بهتر شده؟!
سری تکون داد و گفت:
معلومه...تا من هستم قرار نیست آسیبی به هیچ کدوم از خانواده ام برسه!
تایید کردم و گفتم:
درسته...آمین کجاست؟!
لبخند کجی روی لباش نشست و گفت:
اون وروجک زیادی لوس شده و احتمالا دور از چشم پدرش داره دل به کسی میبنده که نباید!
با اخمی نگاهش کردم و گفتم:
اما اون هنوز بچه هست...
پوکی به سیگارش زد و گفت:
این رو باید به سیامک گوش زد بکنی پسرم!
ناباور گفتم:
سیامک؟!
پوک دیگه ای به سیگارش زد و گفت:
نگرانش شدم و میدونم جونش به جون کیوان بسته هست و نباید آسیبی بهش برسه...در جریانی که پسرم؟!
آهی کشیدم و گفتم:
درسته اما چیزی که دارین میگین و اینکه فکر میکنین آمین و سیامک با هم خلوت میکنن...خب سیامک پسر خوبی هست تا جایی که شناختمش و...
