Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bu...
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen, iyi okumalar dilerim. Bölüm sonunda görüşmek üzere. :')
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
22.Bölüm : İki Grup.
(Yazarın Anlatımıyla)
İstanbul'un kalabalık sokaklarının ardında kalan terk edilmiş bir deponun soğuğunda uyukluyordu Araz Kayalar. Araz'ı gözetleyen üç adamın tedirgince beklediği bir haber vardı. Patronları Sezai Özatay'ın tonla düşmanı vardı ve dün aldıkları habere göre içeride bir düşmanının adamı tarafından yaralanmıştı. Aldıkları habere göre adamın durumu kötüydü.
"Abi," dedi içlerinden biri diğerine, "Sezai Abi'ye bir şey olursa bu adam bizim başımıza kalacak, suçlu biz olacağız..."
"Sen bizim normalde suçsuz olduğumuzu mu sanıyorsun?" dedi bir diğeri alay ederek.
Adamların sessiz konuşmalarını gözleri kapalı dinleyen Araz ağır ağır gözlerini açtı. Burnunu çekip sandalyeye arkadan bağlanmış ellerini oynattı.
"Sen işin olmayan şeylere karışma." dedi aralarındaki yaşı en büyük olan.
"Peki," dedi Araz, "Eh, biriniz gelin de tuvalete götürün beni o zaman."
"Tut biraz daha." dedi adam, "Zırt pırt tuvalet olmaz öyle."
"Altıma yapayım o zaman." dedi Araz, "Koku rahatsız etmez herhalde."
"Hay ben senin..." Adam Araz'a doğru bir küfür savurduktan sonra diğerlerinden birine başıyla işaret etti, "Selçuk, tuvalete götür şunu."
Selçuk dediği genç adam oturduğu sandalyeden kalkıp Araz'a doğru ilerledi. Buz gibi depoda donmamak için ceplerine soktuğu ellerini ceplerinden çıkardı ve Araz'ın arkasına geçip iplerini çözdü.
