Pamuk Şeker /Texting

26

Jxjsjss

Şaşırdınız demi .

Neyse neyse .

Oy 85, yorum 100 yorum

Mükemmel benim -yazarınızın- anlatımı ile .

Kasnık hastanesinin önüne gelmişlerdi .

Ada ağladığı için pürüzlü sesi ile "Benimle gelir misin ?" dedi .

Merih bu söylediğine şaşırdı çünkü bu aile arasında olan bir şeydi . Ve o ailenin dışında kalıyordu .

Ada ne kadar ailem desede, Ada 'nın zaten bir ailesi vardı ona göre.

"Ben mi ?" Dedi Merih şaşkınlığının aksine ciddi bir sesle .

Duygularını asla beli etmezdi lakin Ada hayatına girdiğinden beri bu pek mümkün değildi . Ada'ya her an sevgisini göstermek , onu her zaman sevmek istiyordu. Tek duygularını Ada'nın yanında beli oluyordu . Ada ona insan olduğunu hisetiriyordu .

Hayatını Ada 'dan önce ve Ada'dan sonraydı.

Ada'dan önce sadece çalışırdı ,gerekmedikçe konuşmazdı , eğlenmezdi hatta ve hatta gülmezdi bile .

Ada'dan sonrası ise biraz absürtü. Yine öyleydi ama Ada 'nın yanında bir başka oluyordu . Onun yanında gülüp , rahatça konuşuyordu.

Gülmek bir refleks dahi olsa , Merih gülmezdi.

Asla .

Küçüklükten kalan bir şeydi bu . Evinde gülmeye izin yoktu , konuşma ise sadece temel ihtiyaç dışında yasaktı .

Annesi onun sesini bile duymak istemiyordu o yüzden ona gülmeyi ve konuşmayı yasaklamışlardı .

Gülmek bir refleksti, bir çok duyguyu içinde barındırırdı . Merih ise o duygulardan yoksun büyümüştü , bu onu tabiri caizse robota çevirmişti.

Ada kafa saladı "Nolur? Orda bir şey olursa yanımda ol. Dayanamam ben " dedi sonra aklına gelen şeylerle "Tabi ilişkimizin bilinmemesini istiyorsan, idare ederim ben " dedi .

Merih sinirlendi .

Ne demekti bu ? Ona kalsa bütün dünyaya duyururdu ama Ada'nın ailesi ile arası bozulmasın diye saklamak zorunda kalıyordu.

Ellini Ada 'nın yanağına koyup "Saçmalama . Senin için sorun yoksa benim içinde yok " dedi .

Ada sakince kafasını saladı " Ama şu an için söylemem uygun olur mu ki ?" Dedi .

"Ne yaparsan yap , onu yaparım " dedi Merih , Ada'ya yaklaşıp yanağını öperken .

" O zaman kafede karşılaştığımızı söyleyelim " dedi Ada.

Merih cevap vermedi .

Ada'nın eli kapı koluna gitti " Gidelim mi ?" Dedi

Merih kafa saladı , ikinci defa Ada'yı böyle görüyordu . Onu böyle görmekten nefret ediyordu .

Beraber arabadan çıktılar Ve hastaneye doğru yürümeye başladılar.

Ada'dan.

Şu an hisetiğim tek şey korkuydu.

Anneanneme bir şey olma korkusu, birini kaybetme korkusu .

Asonsördeydik .

Sadece Merih ve ben vardım .

Merih ellini belime koyup beni göğsüne çekti , saçımı öptü"Geçecek güzelim "dedi . Ellini belimden çekti ve bir adım geriledi " Yanımda olduğun için teşekkürler " dedim.