27

2.7K 149 86
                                    

Medya: alın size dizi önerisi

Merih 'in hastane kombini.

Bu adamı her zaman takım elbise ile düşünmeyelim. Neyse artık Ada ile beraber Merihn'in de kombinini koyarım size , kafanız rahat olur xjndhddh

Not: önce ki bölümü bir daha okuyun , eklemeyi unutuğum yerleri ekledim.
...

Koca gözlerle Merih 'e döndüm lakin o benim aksime sakindi .

Orusbunun evi yanarken kıçını kaşırmış !

O öyle değildi...

"Merih ne yapacağız? " dedim sesime yansıyan endişe ile .

"Benim seni bırakmayı teklif ettiğimi , seninde kabul ettiğini söyleyeceksin . Sonra beni kahveye davet ettiğini söyle " dedi .

Derin bir nefes verdim harbi lan ! Ben niye endişlenmiştim ?

Kafa saladım "Tamam " dedim ayağa kalkarak kapıyı açmaya gittim .

Derin bir nefes vererek kapıyı açtığımda, ummadığım bir kişi belirdi .

Komşu Ayten ablanın küçük oğlu Ayberk . Beş altı yaşlarında bir şeydi.

"Ayberk?" Dedim sorarak .

Bana gülümsedi ve elinde ki tatlı tabağını bana uzatı " Annem gönderdi Ada abla . " dedi .

Gülümseyerek tabağı elinden aldım "Burda bir dakika bekler misin ?" Dedim . Kek getirmişti.

Ayberk kafa saladı , sekiz yaşındaydı.

Hemen Merih 'in yanında duran açılmamış çikolatayı alıp Ayberk 'in yanına gittim . Merih bana ne olduğunu sorar gibi bakmıştı , ona sadece göz kırpmıştım .

Çikolatayı ona uzatım "Al bakalım " dedim .

Güldü "Teşekkür ederim " diyerek aldı çikolatayı.

"Rica ederim" dedim.

Arkasını dönüp merdivenleri çıkmaya başladı , bende kapıyı kapatım Merih 'in yanına oturdum .

"Kimiş ?" Dedi kolunu omzuma atarken.

"Ayberk ya..." dedim boynuna kafamı gömerken .

"Ayberk kim ?" Dedi , sesi tonu daha da cidileşmişti.

"Komşunun çocuğu sevgilim . Sekiz yaşında bir şey ya "dedim .

Cevap vermeyerek saçlarımı öptü .

"Merih " dedim .

"Hı?" Dedi , boynunu öpüp geri çekildim .

"Böcek olsam beni sever miydin ?" Dedim .

Bana tuhaf bir bakış attıp "Hayır " diyince kaşlarım yukarı kalktı "Ne demek hayır? " dedim , omzumda ki ellini çekip ondan uzaklaştım .

Adama bak böcek olsam beni sevmeyecekmiş. Hani bizim aşkımız sonsuzdu?

Bu sefer o yaklaştı , elini omzuma tekrar koyup beni kendine çekti. Başımı göğsüne yaslamamı sağladı. Başımı kaldırmaya çalıştım ama izin vermedi , gülme sesi kulaklarıma geldi "Birde gülüyor musun öküz ?" Dedim sinrile .

"Güzelim sen böcek olursan ben seni nasıl tanıyayım ? Böcekler konuşamaz , bunu sende biliyorsun ya hani ?" Dedi .

Adam haklıydı yani...

Pamuk Şeker /TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin