Golden Terrace |¦| Cang Wu Bin Bai [PL]

prolog

 W 25 roku ery Yuan Tai[1] Wielkiego Zhou, Tatarzy[2] najechali północne Xinjiang[3]. Broniąca granicy armia Żelaznej Kawalerii Północnego Yan[4] spotkała się z garnizonami prefektur Ning i Tong. Siły te połączyły się nad rzeką Wuding, aby odnieść druzgocące zwycięstwo nad wojskami tatarskimi, wypędzając Tatarów siedemset Li[5] z powrotem, aby odzyskać Zachodnią Jesienną Bramę.

[1] 元泰 (yuán tài) to tytuł obecnego cesarza i jest to 25. rok jego panowania.

[2] 东 鞑 (dōng dá) lub Tatarzy to tureckojęzyczny lud zamieszkujący Rosję, który historycznie sprzymierzył się z Mongołami. Obecnie są jedną z wielu mniejszości etnicznych w Chinach.

[3] 北疆(běi jiāng) lit. "Północne Xinjiang" jest również znany jako Dżungaria. Jak sama nazwa wskazuje, jest to północna część prowincji Xinjiang, w absolutnie najbardziej wysuniętym na północny zachód obszarze Chin. Historycznie, Xinjiang było przecinane przez Północny Jedwabny Szlak, a niezliczone ludy rywalizowały o kontrolę nad tym terytorium przez tysiąclecia.

[4] 北燕(běi yàn) lub " Północne Yan" było północnym państwem w Chinach. Ciekawostka: znajdowało się ono nieco na północ od współczesnej stolicy Chin, Pekinu (którego nazwa dosłownie oznacza "północną stolicę").

[5]⾥ (lǐ) = chińska jednostka długości, około 500 m.

 W sierpniu tego samego roku tatarskie oddziały Ciemnej Perły[6] przedstawiły memoriał błagający o poddanie się, wyrażając chęć powrotu do poddania się władzy Wielkiego Zhou, ogłaszając się wasalami i płacąc daninę. 16 sierpnia ambasadorowie obu stron zakończyli ceremonię kapitulacji na brzegu rzeki Wuding. Ustalono, że wojska Ciemnej Perły będą płacić roczną daninę w postaci futer, lekarstw, koni, złota i srebra. Mieli również wysłać do stolicy własnego syna Chana[7], który wstąpił do Cesarskiego Kolegium, aby nauczyć się etykiety i przyzwoitości Równin Centralnych.

[6]乌珠部(wū zhū bù): 乌 = "ciemny/czarny/kruk", 珠 = "perła", 部 = "dywizja lub oddział".

[7]chan/khan–tytuł władców u dawnych ludów mongolskich i tureckich

 We wrześniu dwór cesarski wydał dekret nakazujący dowódcy Żelaznej Kawalerii Północnego Yan, markizowi[8] Jing Ning[9], Fu Shenowi, eskortowanie tatarskiego korpusu dyplomatycznego do stolicy na audiencję u władcy.

[8]W feudalnych Chinach istniało pięć arystokratycznych stopni szlacheckich. W porządku malejącym były to książę (gōng 公), markiz (hóu 侯), hrabia (bó 伯), wicehrabia (zǐ ⼦) i baron (nán 男). Fu Shen otrzymał tytuł markiza, co bardzo dobrze pasuje, ponieważ podobnie jak w feudalnej Europie, markizowie są panami pogranicza / marchii.

[9] 靖宁(jìng níng): 靖 = "pacyfikować", 宁 = "pokój". "Markiz Jing Ning" oznacza zatem coś w rodzaju "pacyfikującego markiza". Fu Shen prawdopodobnie otrzymał ten nieco ironiczny tytuł, ponieważ jest generałem wojskowym odpowiedzialnym za obronę północnej granicy przed najeźdźcami.

 Ponieważ wojna jest obecnie stabilna, a wojska Ciemnej Perły wycofały się poza bramę, Fu Shen nie miał na razie żadnych zmartwień. Rozkazał więc swojemu podwładnemu Yuan Huanowi zabrać główne siły z powrotem do północnego Xinjiangu, podczas gdy sam dowodził drużyną swoich najlepszych jeźdźców, aby eskortować dyplomatów na południe.

 9 września korpus dyplomatyczny przejeżdżał przez Przełęcz Błękitnego Piasku[10], gdy ziemia zaczęła nieustannie drżeć. Górskie ściany po obu stronach zawaliły się z głośnym trzaskiem, a żwir i kamienie spadały jak deszcz, płosząc konie do dzikiej ucieczki. W pośpiechu powóz młodego tatarskiego księcia nie zdołał uchylić się na czas i został roztrzaskany przez spadający z nieba głaz.