42/ O Artık Bambaşka

20 2 0
                                    

"Peki şimdi ne yapacaksın abi?"
Mert'in sorusu üzerine, çayımdan bir yudum aldım, "Babamın işleri devralıyorum, bakarsın belki ortak oluruz." dedim.

Arkasına yaslandı, "Aslında ben de bunu konuşmak istiyordum, yani konu abimle alakalı." dedi.

"Neymiş konu?"

"Abim kayıp, bir iki haftadır haber yok." dedi. Yutkundum, "Ekin mi?" dedim. Kaşlarını kaldırdı, "Kaç abim var benim Allah aşkına?" dedi, başımı salladım, "Tamam. Bizimkilere söyleyelim, aramaya başlasınlar." dedim.

"Sizinkiler?" dedi, elimdeki çay bardağını masaya koydum, "Babamın adamlarından bahsediyorum." dedim.

Kaşlarını çatıp, "Sen onunla barıştın mı?" dedi, "Babanla yani?"

"Oğlum, babamla barışmamış olsam işleri nasıl devralacağım?" dedim. Haklı olduğumu onaylamak niyetiyle başını salladı.

"O da doğru, o zaman haber ver sizinkilere, ben de haber edeyim bulalım bizimkini." dedi.

Başımı salladım, "O iş kolay, birine mesaj göndersem hepsine yayılır." dedim.

"Çok sağ ol..." dedi. Cevap vermedim, onun yerine, "Elzem nasıl, ne yapıyor şuan?" dedim.

Elini ensesine attı, "Bizim şirkette, Serhat abinin asistanlığı yapıyor. Bir iki gün izinli." dedi. "Görüşecek misin onunla?"

Başımı iki yana salladım, "Hemen karşısına çıkmayacağım, hayatımı bir düzene oturtmam lazım." dedim. "Eli boş gtü yaş çıkamam karşısına. "

Başını salladı, "Sen bilirsin." dedi. "Yine de ona bir haber ver bence, yani en azından ben buradayım, desen iyi olabilir."

Başımı iki yana salladım, "Şimdi değil Mert." dedim. "Şirketi toparlamam lazım, bir şeyleri düzenlemem lazım."

"Yakut abi, sen işleri toparlayana kadar o şirkette Elzem'i kaparlar." dedi.

"Ne alakası var, Elzem öyle bir kadın mı?" dedim, iç çekti, "Hayır tabii ki öyle değil ama bizim şirketi de biliyorsun yani. Malum kurtlar sofrası bizim orası..." dedi.

"Yapamaz kimse öyle bir şey, Elzem de kendini bırakmasın hemen. Beklesin beni." dedim.

"Kız seni aylarca bekledi zaten, hâlâ da bekliyor, daha görevde olduğunu sanıyor." dedi. Başımı salladım, "Öyle sanmaya devam etsin, ben hiç beklemediği bir an çıkmak istiyorum onun karşısına. Kimse geldiğimi söylemesin. Özellikle sen..." dedim.

"Umarım onu kaybetmezsin." dedi.

"Umarım..."






Mütemmim CüzHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin