OCEAN (သမုဒ္ဒရာပိုင်တဲ့လခြမ်းငယ်) (Complete)

အပိုင်း ၂

ကြိုးစားရုန်းကန်ခွင့်မရှိတဲ့ငရဲ။ခန္ဓာကိုယ် အောက်ပိုင်းဆီမှနာကျင်မှု ထိန်းချုပ်မခံရပါဘဲလှုပ်ရှားမရအောင်နာကျင်နေတဲ့လက်တွေ။သူ့အားဖျက်ဆီးနေတဲ့ထိုလူနှစ်ယောက်။ထို့နောက် ကုတင်ခြေရင်းဆိုဖာမှာ ခြေချိတ်ထိုင်ကာဝိုင်တစ်ခွက်အားအရသာခံကာသောက်နေသူ။ခပ်ရှည်ရှည်မျက်ဝန်းပြာ တစ်စုံထဲကရွံရှာမှုတွေ။ဆေးလိပ်အားမီးညှိလို့တစ်ချက်ရှိုက်ဖွာလိုက်ပုံက တစ်လောကလုံးအားဂရုမစိုက်သည့်ဟန်။

ငယ်ငယ်ကြိုးစားအော်ဟစ်သော်ငြား အသံကထွက်မလာ။သူအိမ်မက်မက်နေတာ။သူဖတ်ခဲ့တဲ့ဝတ္ထုထဲကလခြမ်းငယ်ငယ်နေရာကို သူရောက်နေတာ။အိမ်မက်မက်နေမှန်းသိနေသော်လည်းနိုးထလို့မရ။အစစ်မှန်နှင့်တူသော ထိုအိမ်မက်ကငယ်ငယ့်အတွက်လောကငရဲ။

အရာအားလုံးပြီးဆုံးသွားချိန်ခွဲစိတ်ကုတင်ပေါ်ရောက်နေတဲ့သူ။အသက်ရှူနိုင်ရုံမျှထိုအခြေနေမှာ သူဟာအစိမ်းသက်သက်ခွဲစိတ်ခံနေရပါသတဲ့။နံဘေးမှာခံစားချက်မဲ့စွာရပ်ကြည့်နေသူကထိုAlpha။သူ့အားခွဲစိတ်နေသူက ထိုAlphaရဲ့ဒုတိယညီမိုးကုတ်စက်ဝိုင်း။နာကျင်မှုကတကယ့်လက်တွေ့လိုမျိုး။နာကျင်မှုကြောင့်မျက်ရည်တွေတောင်မရပ်တန့်နိုင်တော့။

မကြာခင်နောက်ဆုံးအချိန်ဆိုတာသိလိုက်ရတော့မျက်လုံးတွေသာမှိတ်လိုက်မိတယ်။အိမ်မက်ဆိုးကနေမြန်မြန်နိုးထချင်ပြီ။ပြီးရင် မေ့မေ့ရင်ခွင်ထဲတိုးကာ အိမ်မက်ဆိုးမက်ကြောင်းပြောပြမည်။မေမေ့ရဲ့နွေးထွေးတဲ့ နှစ်သိမ့်မှုတွေနှင့်အတူကျောလေးပုတ်ပေးတာကိုခံမည်။မှောင်မိုက်သွားတဲ့အမြင်လွှာနဲ့အတူ လွင့်ပျောက်သွားတဲ့ဝိဥာဉ်စလေးတစ်ခု။

ဆတ်ခနဲလန့်နိုးလာတော့အပူတစ်ခုကတစ်ကိုယ်လုံးမှာ။ချွေးစေးတွေနဲ့စိုကပ်နေတဲ့ အဝတ်တွေကြောင့်နေရတာသက်သောင့်သက်သာမရှိ။စံပယ်ပန်းရနံ့လေးတွေရှူရှိူက်မိတော့မှစိတ်ကြည်နူးစွာပြုံးလိုက်မိတယ်။မိုးရေစွတ်ဖြန်းခံထားရတဲ့ပန်းရနံ့က နှာသီးဝမှာလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်။မျက်စိကိုအားယူဖွင့်တော့စူးရှရှနေရောင်ကဆီးကြိုသည်။မျက်စိခဏပြန်မှိတ်လို့အလင်းရောင်ကို အသားကျရန်ညှိယူလိုက်သည်။