Kapı Komşum

1.8

İyi okumalar

Oy ve yorum yapmayı unutmayın

🤎

Bölüm şarkısı: buray ~tac mahal

Asaf geldikten sonra benim için her şey daha imkan dahilinde olmuştu.

Gelişi bana baharı getirmişti.

İki gündür her ne kadar memnun olsamda onun odasını işgal etmiş olmak üzüyordu. Görevden gelmişti ve ben dinlenmesine bile izin vermemiştim.

Şimdi ise günlerin teşekkürü adında sahur sofrasını kuruyordum.

"Sevgi?" Esneyerek içeri giren Sahra ile gülümsedim.

"Hayırlı sabahlar dostların en muhteşemi." Şok ile bana baktı. "Sevgi nerde?" Sert çıkışı ile sessiz bir kahkaha attım.

"Ayy aman Sahra ya daha önce güzel söz dememişim gibi." Omuzlarını silkti.

"Cık demedin." Hayretle baktım ona. Lakin düşününce ben gerçekten dememiştim. O hep bana karşı güzel konuşurdu. Keşke içimde ki dumanla etrafımdakileri zehirlemeseydim.

"Özür dilerim Sahra. Bugüne kadar sana yansıttığım şeyler hep dertlerim oldu." Hüzünle bana bakıp.

"Saçmalama yavv ben senin dostunum. Bana tabiki dertlerinle geleceksin. Sanki ben sana hiç dert anlatmadım. Bütün sorunlarımı çözen sana ben merhem olamamışım asıl. Nasıl görmem bu kadar acı çektiğini." Gözlerinden akan yaşlara karşı sarıldım sımsıkı.

"Sahra, bunlar benim için acı değildi ki o kadar alışmışım ki Asaf diyene kadar ben hala onları affetmek için neden arıyordum." Geri çekilip göz yaşlarını sildim.

"Hadi şimdi dosdoğru abinle anneni sahura kaldır." Selam duruşuna geçip. "Emredersin komutanım." Diyip gitmişti.

Arkasından gülümseyerek bakıyordum. Tezgaha dönüp salatalık doğramaya devam ettim.

Son domatesi de doğrarken arkamdan duyduğum derin hir nefes sesi ile arkamı döndüm.

Asaf ile burun buruna gelmiştik. "Asaf ne yapıyorsun dibimde." Heyecanla sorduğum soruya karşı gülümsedi.

"Kokunla ayılmaya çalışıyordum. Seni böyle evimde mutfağımda görünc.."

"Hıı!" Duyduğum sesle ittirdim Asafı hızla.

"Valla bir şey görmedim ama sizde yuh yani. Evlenin bi." Haklı o kadar haklı ki.

"Yok öyle şey değil, şey etti. Bende şey edince şey oldu." Asaf eğlenir gibi gülerken Sahra gülmemek için kendini tutuyordu.

"Ya gülmeyin. Off hep sen şey ettin ondan oluyor." Asaf kahkaha atarak başını geriye attı.

"Ya Asaf sessiz olsana annem duyacak." Gülüşleri anında kesilirken bana baktılar.

"Sen ne dedin Sevgi kızım." Mutfağa dank diye giren Serpil teyze ile ne dediğimi düşündüm.

"Ne dedim, şey sessiz ol dedim ama yani."eliyle dur işareti yapmasıyla sustum.

"Kim duyacak dedin." Dedi heyecanla.

"Serpil teyze duyacak dedim." Anında düşen yüzü ile Sahra atladı hemen.

"Annem dedin ya anneme kankilottom." Fark etmemle.

"Ben özür dilerim öyle bir anda çıkmış ağzımdan bir daha demem." Dedim mahcubiyetle.

"Sevgi kızım sen bana yeterki anne de. Ne özürü, valla gelinim yerine değilde kızım yerine koymuşum iyi ki seni." Sarılması ile bende sarıldım.

İç çeken Asaf ile ona baktık. "Nispet yapar gibi sizde sevdiğime sarılıp duruyorsunuz." Duyduklarım ile utanç kaplamıştı bedenimi.

"Sus be sanki sarılarak uyuyan nenemdi." Dedi Sahra. Senin dilinin ayarına ben.

"Hiç öyle göz belertmeyin annem resminizi bile çekti." Yerin dibine sok beni Allah'ım.

"Hayde hayde vakti geçirmeyin." Diyerek bizi sofraya oturtan Serpil teyzeye karşı gülümsedim.

Bu aile bana o kadar iyi gelmişti ki. Hatta bir ferdi ilede ayrı bir aile kurmak istiyordum.

Daha dün abi dediğim adama böyle bağlanıp huzur bulmak.

"Ben artık eve geçeyim. Hem hazırlıkları buradan yürütmek zor olur." Dememle bana baktılar.

"Hem Yahya amcada yarın geliyor köyden. Daha fazla rahatsızlık vermiyim." Omzuma yediğim sert darbe ile Sahraya baktım.

"Kaşındın."

"Bak velet karıma zarar verip durma kızıcam."

"Pardon karın derken. Sevgi henüz benimle nişanını atmadı sen hayırdır." Ya bu kız niye böyle ya

"Sahra! Gider yarına gün alırım görürsün." Tehtite karşı ben gerildim. Yarına gün verirler mi?

"Sanki ne size taşınırım. Benim kankilottom bana özel oda yapar." Ev yok ortada plana bak.

"Ayy yeter kızı bir rahat bırakın hem haklı bir yandan. Her ne kadar bende o eve gitsin istemesemde. Gelin evi hazırlığı bir başka. Kızım annen olacak kadınla ben konuştum. Biraz Duhandan vurdum onu ama ikna oldu gibi. Sen yinede iş tam olana kadar suyuna gidersin bu konuda." Başımı onaylamayarak salladım.

"Asaf ile siz alışverişe çıkarsınız. Ama rahat olmak istersen imam nikahı kıyılsın." Mantıklı bir şeydi ama ya Asaf vazgeçerse.

"Ya vazg..."

"Ben senden vazgeçemem Sevgi. Onu çıkar aklından."

🤎🤎

**