Kapı Komşum

1.9

İyi okumalar

Oy ve yorum yapmayı unutmayın

🤎

Bölüm şarkısı: Kayahan ~ Seninle herşeye varım ben.

Asaf Kanıt anlatımı

Her şeyin bir anda tam istediğim gibi ilerliyor oluşuna karşı ne hissediyordum?

Bilmiyorum.

Kendimi bildim bileli Sevgi diye atan kalbim huzur bulmuştu. İçimde kavuşamayacak olmanın korkusu ile yanıp kavrulan kalbim feraha kavuşmuştu.

"Abi ne düşünüyorsun gene." Omzumda hissettiğim el ile sağıma baktım.

"Sevgiyi." Fütursuzca dudaklarımdan çıkan nadide ismi ile Sahraya baktım.

"Senin aba baya yanmış abi be. Yani sen kendini böyle iyiye hazırlıyorsun ama vermeyede bilirler kızı. Sonuçta bunlar Kemal ve Neriman ikilisi." Ağzını hayırdan başka her şeye açan kardeşime yanımda ki yastıkla vurup sendelemesini sağladım.

"Napıyorsun ya!" Hak etti.

"Belki beyninde ki kıvrımlara oksijen gider diye sarsıyım dedim." Oflayarak karşı koltuğa oturdu.

"Sevgiyi uyarmak lazım aslında senin gibi biri ile zor." Kollarını önünde bağlayıp kendinde bir şeyler mırıldanıyordu.

"Bu akşam için düşündüğüm bütün iyi şeyleri mahvettin sağol abicim." Diye laf attığımda altta kalmayarak konuştu.

"Bazı gerçekleri hatırlatmak isterim. Sevgi sana karşı her ne kadar iyi olsada günün sonunda henüz aşık değil. O da vazgeçebilir." Sinsi gülüşü ile cebimde ki tektaş kutusu battı bana.

Vazgeçermiydi?

"Senin için senden vazgeçebilir elbet. Şuanda belkide kıza neler yapıyor Neriman teyze." Daha çok gülmeye devam etmesi ile sinir olmuştum.

"Bak Sahra boş boş kuruntu yaptırma insana be. Kardeş değil düşman sanki." Diyip ayağa kalktım.

Sevginin balkonuna bakan terasa doğru ilerleyip telefonumu çıkarttım cebimden.

Siz: Sevgi müsaitsen balkona çıkar mısın? (12:28)

Attığım mesaja kısa bir bakış attım. Çok mu soğuktu. Değil gibiydi de. Sevginin dikkate alacağını sanmam. Ya alırsa.

Hızla mesaji silip yeni bir mesaj yazdım.

Siz: Güzelim balkona gelir misin? (12:30)

Oldu gibi, bu da çok şey oldu daha dün bir bugün iki diye bilir. Vazgeçmesine neden olabilir. Bu mesajıda silip kısa bir düşündüm.

Siz: Sevgi balkonda seni bekliyorum. (12:31)

Şimdi tamam. Çok emir gibi olmadı mı? Yok be. Oldu oldu. Sanki gelmek zorunda gibi oldu.
Bu mesajıda silip ekrana baktım uzun uzadıya.

Siz: Sevgim güzel yüzüne muhtaç olan gönlümü aydınlatır mısın? (12:34)

Oldu mu? oldu çok da güzel oldu.

Ekrana baktım tekrar nerede bu kız.

Çevrimiçi

Görüldü

Yazıyor...

Heyecanlanan benliğim ile ekrana bakıyordum uzun uzun.

Sevgi'li: Ellerimi yıkayıp geliyorum hemen. (12:40)

Ardından hemen mesajı sildi.

Sevgi'li: Aydınlığına aydınlık katmaya geliyorum.
(12:41)

Okuduğum mesaj ile güldüm. Yalnız değildim bu konuda galiba.

Açılan kapı ile başımı kaldırdım. "Asaf." narin sesinden duyduğum adım ile gülümsedim.

"Sevgim." Utanması ile başını önüne eğdi. "Sarma sarıyordum. Ondan cevap yazamadım sana lakin sende fazlası ile karışık düşünceler içinde gibiydin." Dedi gülerek.

"Öyle oldu galiba." Gülüşü ile daha çok güldüm.

"İyisin dimi orada?" Gülüşü yavaşça solarken başını onaylayarak salladı. "İyiyim. Sen nasılsın?" Dedi hızlıca.

"Benden daha iyisi var mıdır? Cık. Sevdiğim karşımda bütün güzelliği ile nasıl kötü olurum." Kaşlarını çattı.

"Sende varya dün gibi hazırmışsın. Böyle şeyler demeye." Dedi çemkirerek.

"İçimde tuttuğum sevdayı bir bilsen Sevgim. Sana bu kadarını bile sunmak canımı yakarken sen iki söze çemkiriyorsun." Dedim gözlerinin içine bakarak.

Sessiz kalmasını karşı her zerrisini izledim. Teninin böylesine parlak olması güzelliğinin en büyük parçası idi.

Kahverenginin en güzel tonu olan gözleri bakmaya kıyamıyorum.

Kalemle çizilmiş gibi olan yüz hatları ise benzeri olmayan bir şaheser gibiydi.

"Sevgi kız nerdesin?" Neriman teyzenin sesi ile irkilerek kapı tarafına baktı.

"Balkonda Asaf ile konuşuyorum." Diye hiç düşünmeden konuşması ile bir şeylerin yaşandığı belliydi.

"Tamam. Konuşman bitince evi bir süpür." Kapı eşiğinde konuşan Neriman teyzeye baktım.

"Nasılsın Asaf." Daha günler önce söyledikleri bir bir geçti zihnimden.

"İyiyim. Siz nasılsınız?" Kaşlarını çattı. "Sizli bizli mi olduk?" Sahici olmayan bir gülüş sundum.

"Bu mesafeyi araya siz koymamı sağladınız. Sevdiğim kadının annesi oluyor oluşunuz size saygımı korumam gerektiğini hatırlatıyor yalnızca. Yeter ki Sevgi'nin benden yana başı öne eğilmesin." Dedim ardından Sevgiye baktım. Gülümseyerek onay vermesi ile tekrar Neriman teyzeye baktım.

"İyi Asaf oğlum. Siz konuşun ben içeri geçeyim." Diyip yanımızdan ayrıldı.

"Sevgi iftardan sonra geleceksin dimi?" Dedim aklıma düşen düşünceyle.

"İftardan sonra mı? Ben bize iftar için hazırlık yapmıştım. Hatta sarm.." duraksamasıyla aklıma yatan fikri sundum ona.

"O zaman o sarmaları bir başkasına yediremem. Altıda evin önünde bekliyorum." Gülümseyen yüzüne karşılık bende gülümsedim.

"İyi ben içeri geçeyim. İşleri halledeyim ki laf etmesinler. Öpüyorum. Ay yani şey bir anda çıktı." Heyecan ile konuşması ile gülümsedim.

"Bende öpüyorum Sevgim." Dedim kızaran yanaklarını izleyerek.

İçeri kaçması ile gür bir kahkaha attım. Ah benim nazlı çiçeğim.

**

🤎

Bölüm?