Kapı Komşum

2.9

İyi okumalar

Oy ve yorum yapmayı unutmayın

🤎

Geçiş bölümü

Saatler birbirini kovalıyordu ancak ne bir mesaj ne de bir arama gelmiyordu. Kaç kez aradım bilmiyordum.

Sevgi telefonunu açmıyordu belli ki müsait değildi lakin Duhan da açmıyordu.

Bir şey olmuştu. Ya ailesi yine bir şey yaptı ya da;

Vazgeçti!

"Komutanım?" Başımı kaldırıp seslenen Turfan'a baktım. "Söyle."

"Duhan komutan gelmiş." Neden? Şaşkın halimle yüzüne bakmamla devam etti.

"Göreve." Ayağa kalktım. "Nerede?" Elini yolu göstererek ilerledi.

Ardından giderken etrafa bakınıyordum. Askeriyede kimsenin olmayışı garipti.

Birliğin kafeteryasına gelince Turfan içeri girip selam verdi. Duhanı görmemle yanına gittim.

"Kardeşim." Elini uzatmasına karşı kaşlarımı çattım.

"Hayırdır?" Yumruk yaptığı elini indirip etrafına baktı. "Sonra kardeşim." Derin bir soluk çektim.

"Lan ne sonrası ben sana Sevgiyi emanet etmedim mi? Neden bıraktın da geldin. Başlarım görevine de sana da." Başını iki yanına salladı gülerek.

"Ne gülüyorsun! Ulan anasını satayım o kızı orada tek mi bıraktın. Sabahtan beri arıyorum açmıyor zaten belliydi bir iş olduğu. Se..." Yüzüme yediğim yumrukla soluma gitti başım. "Kes bir be ne çene varmış sende."

"Sevgi'yi düşünme, ayrıca göreve gelmedim. Seninle konuşacaktım telefonda olmazdı." Ne!
"Mardine mi geldin konuşmaya?" Başını salladı.

"Mecbur eminim ki Sevgi yalnız kalırsa net kararı verir." Ne kararı?

"Otur konuşalım." Etrafa baktım. "Turfan topla herkesi akşam eğitimine başla." Biz oturken herkes kalmaya başladı.

"Emredersiniz komutanım. Bende yapayım mı?" Demesiyle ona baktım. "Ulan ben komutanın olarak yapıyorum sen hayırdır?" Başını önüne  eğip kafeteryadan çıktı.

"Sevgi ile alakalı." Diye başlayan Duhanla dikkatimi ona verdim.

"Sevgi buraya tayinini aldırıp sana sürpriz yapacaktı. Ancak babam taş koydu yoluna o da biliyorsun içine kapanık hayır denildi mi kapatıyor kendini. Yinede ben alıp geliyordum ama kapıdan geri döndü. " Neden ağlıyor.

"Ağlama lan!" Bana baktı sertçe.

"Ağlarım lan ağlarım. Dün gece öyle şeyler anlattı ki bana oğlum ben nasıl bir abiyim. Unutmak için görevden göreve gittim ama asıl bana ihtiyacı olanı geride bırakmışım. Bir insan kendi kızına bunları neden yapar. Asaf nefes alamıyorum oğlum. Sadece anlattığı şeyleri duydum oysa ki o bunları yaşadı lan!" Duyduğum şeylere karşı öfke sardı bedenimi.

"Ne anlattı?" Başını iki yana salladı. "Anlatmam kendi isterse anlatır." Doğru olan.

"Bari üstü kapalı söyle yoksa kurduğum şeyler beni kötü şeyler yapmaya zorluyor." Dememle kırmızıya dönen gözleriyle bana baktı.

"En hafifini söyleyeyim sen anla. Neden gelen kimseyi kabul etmiyorsun diyip namusuna laf atmış Sultan. Annemde doğru mu diyip önce dövmüş sonr..." Yutkunamadı.

"Sonra?"

"Doktora götürmüş." Gözlerini yumdu. Camdan baktım. "Anneni öldürmemem için tek bir sebep ver." Gözlerini açıp ağırca başını salladı.

"Sevgi seni asla affetmez." Doğruydu ne olursa olsun annesine bağlı biriydi.

Her ne kadar onu sevmeyen bir anne olsa da.

"Baban nerdeydi bunlar olurken." Derin vir nefes aldı.

"Yüzüne hiç vurmamış anlamasın diye. Sevgi de hiç anlatmadı zaten. Dün rüyasında sayıklamasaydı belki hala bilmiyor olacaktım." Sinirle solumaktan başka vir şey yapamazken Duhana baktım.

"Altı ayın içinde bir haftalık iznim var. Onu hemen şimdi kullanıp her şeyi usulüne göre yerine getirip Sevgiyi yanıma alacağım rızan var mı?" Dona kaldı.

"Sevgi buraya gelip nikah kıyacaktı sana." Diyip gülmesi ile psikolojisinin sikik bir hal aldığını anlamıştım.

"Ben gelip gelinimi alırım." Dememle gülümsedim. Tamam benimki de pek yerinde değil.

"Sen bu kızı nasıl bu kadar kendine bağladın." Demesiyle uzun bir düşünceye daldım.

"Bilmiyorum. Ama bunca sene bekleyip en bana ihtiyaç duyduğu anda gelmiş gibiyim. Belki de bir hevesim." Başını iki yana salladı.

"Sevgi sevdimi tam sever eksisi artısı umrunda olmadan. Annemden örnek al mesela." Biliyordum.

"Düğünümüz var kal git ve kardeşine bu haberi ver. İzin işini hallettiğim gibi gelirim. Ve ayrıca söyle ona telefonlarını biraz daha açmazsa deli raporu almış biriyle evlenmek zorunda olacak." Ayağa kalktı selam duruşuna geçip.

"Emredersiniz komutanım."

**

🤎