İyi okumalar
Oy ve yorum yapmayı unutmayın
🤎
Kendimi bildim bileli hep bir kenardan izlerdim hayatı. Ailemin mutluluklarına hep bir kenardan şahit olurdum.
Şimdi ise onlar bir köşeye çekilmiş benim gülen yüzüme bakıp derin düşüncelere dalıyordu.
Annemin bu kadar sessiz kalıyor olmasına karşı garip hissetsemde bir şey demeye tenezzül etmiyordum.
Mutluluğu ilk defa tatmişken gölge düşürmesini istemiyordum.
Mutluluk demişken Asaf ile bugün iftara gidecektik. Ona olan bütün duvarlarım kırılmıştı. Sözleri mi yoksa bakışlarımı beni böylesine etki altında tuttu bilmiyordum ama onun adının yanına adımı çoktan yakıştırmıştım.
Yaşadığım hayal kırıklarını bile unutturacak kadar iyi gelmişti bana.
"Kaçta çıkacaksın?" Diyen anneme baktım. Giyinmiş olmamdan kaynaklanan sorusuna karşı omuz silktim.
"Kıyafet seçiyorum şuanda. İftara yakın çıkıcam." Yüzünü ekşitti.
"Sanki kime süsleniyor. Dağ ayısı o ne giysen tamam der." Demesi ile umursamamaya çalıştım.
Şom ağzını açtın gene geldi zebani.
Kendi kendime kıkırdayarak gülünce cıklayarak uzaklaştı kapının yanından.
Artık takmamaya çalıştığım için davranışları komik geliyordu.
Telefonuma gelen mesajla komidine doğru ilerledim. Üstten gelen mesaja bakıp gülümsedim.
Asaf yine ve yeniden iş başındaydı.
Asaf: Sevgi elbisenin rengi ne?
(bu mesaj silindi.)Asaf: ne giyineceksin?
(Bu mesaj silindi)Aynı anda silinmeleri ile kahkaha atarak mesajlara girdim.
Siz: Mavi çiçekli beyaz bir elbise giyicem üzerinede çiçeklerle aynı renk şal.
Siz: uyumlu giyinmeye çalışıyor gibisin.
Asaf: çaktırmadan sormaya çalıştım ama anladın.
Asaf: açık mavi mi yoksa koyu mu?
Siz:
Siz: topuklu giymeyi düşünüyorum sence giymeli miyim?
Siz: düşününce dev gibi boyun var senin yanında kısa kalmak istemem.
Asaf: Çekme o eziyeti. Ben seni omuzlarımda taşırım.
Asaf: geliyorum bu arada.
Asaf:
Gördüğüm resimle yutkundum. Allah'ım o yapıyor vallaha oruçlu oruçlu beni günaha o sokuyor.
Hay maşallah.
Siz: ne renk giydiğimi sorup siyah mi giydin?
Asaf: mavi gömleğim yok ki.
Siz: anlaşıldı. Benden önce sana alışveriş yapıcam.
Asaf: Ayrıca sen mavi sevmezsin ki ne bu bir anda mavi aşkı.
Siz: abim hediye almış bende artık bir noktada giymem gerektiğini düşündüm.
Asaf: iyi bende artık mavi gömlekler alabilirim.
Okuduğum mesajla üşüşen düşünceler tam yerine oturmuştu. Ben sevmiyorum diye sevdiği renkten bile vazgeçmişti.
Siz: vazgeçmek geldi içimden. Mavi bir yakışmadı.
Dedim laf almak adına ve elbette o da hızla yanıtladı.
Asaf: kapıya çıkıyorsun Sevgi. Senelerdir maviler içinde görmüyorum seni.
Görüldü atıp. Telefonu çantama koydum. Hızlı bir şekilde topuklu beyaz ayakkabımı giyip çıkışa doğru ilerledim.
"Noldu kız dağ ayın mı geldi." Göz devirdim.
"He anne veni dağa kaçıracakmış. Han kurmuş tepeye." Demem ile terlik fırlatması bir oldu.Evden çıktığım gibi bahçe kapısına ilerledim. Arkası dönük Asafı görmem ile mutlulukla yanına ilerledim.
Gördüğüm şey ile adımlarım yavaşladı. "Asaf!" Elinde ki sigarayı fırlatıp bana döndü. "Oruç?" Gözlerini yumdu. "Sevgim öyle seni beklerken heyecandan unutmuşum." Demesi ile derin bir soluk bıraktım.
"Ayrıca sözde vemriştin bir daha içmicem diye." Buruk bir gülüş sergiledi. "Bazen geliyor öyle." Dedi bir açıklama yapamayarak.
"İyi bakalım." Arabanın kapısını açıp bana yön verdi. Arabaya binerken hızlı solukları ile güldüm.
"Ah şu kokun." Gözlerinin içine baktım. "Kokum?" Dedim heyecanla.
"Kokun ya o tapılası kokun."
*
🤎
Bölüm?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kapı Komşum
Teen FictionTrabzonda geçen bir mahalle kurgusu Sevgi Aktepe ve Asaf Kanıt 28.04.2024 #gençkızedebiyatı 🥇 "Dertlerim çok benim." Dedi kaçamak bakışlarıyla. "Bin derdim olsa bir derdinle uğraşacak kadar seviyorum seni."