Kapı Komşum

3.3

Oy ve yorum yapmayı unutmayın

İyi okumalar

🤎

Adım adım finaleee

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde Sevgi adında bir kız varmış.

Yaşadığı her şeye rağmen dimdik ayakta duran. Yüzünden gülümsemesini hiç silmeyen bir kızmış.

Hiç beklemediği bir zamanda karşına onu gerçekten mutlu eden biri çıkmış.

Sevginin muhtaç olduğu sevgiyi ona sunan. Sevginin de aşkına muhtaç olan Asaf.

"Güzelim, gözlüğü evde unutmuşum bir baksan ya çıkartmıyım ayakkabıyı." Asafın konuşmasıyla irkildim.

Offf burada iki hikaye şey ediyorum.

"Nerede?" Diye seslememle. "Komidinin üzerine çıkartmıştım temizlemek için en son."

Açıklama yaparak konuşması şaka mığğ

Kocamdan uzak dur!

Yooo

Gözlüğü alıp odadan çıkacakken son bir defa etrafa baktım. Şu camın önünde yalnız olmaya mahkûmum dediğim her  bir saniyeyi Asaf öyle darma duman etmişti ki. Artık yalnızlığa değil ona mahkûmdum.

Kapıyı kapatıp eve de kısaca baktım. Ardından çıkış kapısına ilerledim. Asafı kapıda beklerken görünce hızlıca yanına gidip sarıldım.

"Bir şey mi oldu?" Tedirgin ses tonuna karşı başımı iki yana salladım.

"Seni seviyorum. İyi ki beni sevmişsin." Dememle anlımdan öpüp sımsıkı sarıldı.

"Bende seni seviyorum yavrum. Asıl seni sevmeme izin verdiğin için ben sana minnettarım." Bak gene aşık olduk.

"Hadi gel binelim yeni yuvamıza gidelim." Elimden tutup arabaya doğru ilerletti. Arka da duran Seyfi abiye bakıp anahtarı uzattı.

"Abi evimiz sana emanet." İçimde açan çiçekler şuanda tam olarak dallandı budaklandı efenim.

Arabaya bindikten sonra ardımdan Asaf da bindi.

Havanın sıcaklığı o kadar çoktu ki bindiğimiz camı açtım. Asaf ustaca arabayı sürerken bana bakıp tekrar yola döndü.

"Kemerini takar mısın?" Ah tamamen unutmuştum.

Kemerimk hızlıca takip tekrar bakışlarımı ona yönlendirdim. Dün geceden sonra ona karşı içimde var olan sevgi çok farklıydı.

Belki bir şeyler yanlış geliyordu çoğu kişiye. Ancak benim en doğrum Asaftı.

"Birazdaha şöyle bakarsan hiç hayra alemet olmayacak." Utançla gözlerimi yumdum ve başımı çevirdim.

"Klimayı açayım şalını çıkart istersen camları senin için filtrelettim içeriyi kimse göremez."  Konuyu değiştirme hızına bakarsam gerçekten hiç hayra alâmet değildi.

Şalımın önünü hafif açıp başımı yasladım. "Hepsini çıkarta bilirsin." Demesi üzerine gülümsedim. "Bu kadarı yeterli." Kaşlarını çattı.

"Benden mi çekiniyorsun." Gözlerimi kaçırıp yola baktım. "Hadi ama Sevgi dün gece bede..." Elimi dudaklarına kapatıp cümlesini bitirmesine izin vermedim.

"Ayıp." Güldüğünü hissettim. Ardından avucumu öptü. "Karı koca arasında olan şeyler ayıp olmaz. Ayrıca sen ve ben varız ve sen ve benim özelim hakkında konuşuyorum." O kadar haklı ki.

"Tamam yine de ayıp." Kahkaha atıp bana baktı ardından tekrar yola döndü.

"Havalimanına geçince kafeteryasında Duhan ve Sahra gitmeden görmek istedi seni. Çıkmadan önce aradılar sana ulaşamamış." Dedi bilgilendirmek için.

"Evet dün rahatsız etmesinler diye kap..." Cümlemi kendi kendime ne dediğimi fark ettiğimde kestim.

Yandan yandan gülüşüne karşı bacağına çimdik attım.

"Ne?"

"Gülme!"

"Neden?"

"Şeyden."

"Karım benimle yalnız kalmak için telefonunu kapatmış ondan mı?"

"He onda... Ya Asaf!" Gur kahkahası ardından tamamen koltuğa gömüldüm.

"Çok kötüsün." Şaşkınlıkla baktı.

"İçinde senin olduğun bu zihne nasıl kötü dersin çok kınıyorum seni." Bak yaaa.

"Allah seni bana hediyemi yolladı lan. Onca eziyetin ardından." İfadesizce bana bakması ardından sesli konuştuğumu anladım.

"Bugün kaçıncı pot kırmam bu. İlk günden kocama rezil oluyorum Allah'ım çene mi kapatıp oturmam için bir şey yapı verir misin?" Arabanın durmasıyla çenemden tutup kendine çevirdi.

"Senin hangi duanın kabuluyum bilmem ama sen benim bütün dualarımsın." Dudağımdan kısaca öpüp arabadan indi.

Kendine gel Sevgi!

**

"Uyan güzelim haydi." Omzumdan öpen Asafa baktım. "Üşüteceksin üstünü giyinmen lazım." Doğruya duş alıp direkt yatağa atmıştım kendimi.

"Havluyla yatmışsın birde umarım hasta olmazsın." Diyip havluyu çekti üzerimden.

"Yuh!" Dedi yüksek sesle noldu demeye kalmadan konuştu. "Bedenin mosmor olmuş Sevgi. Aklıma koyayım sanki narin olduğunu bilmiyor gibi." Güldüm.

"Asaf altı üstü iki tane şey hem renk katmış tenime." Başını iki yanına salladı gülerek.
"Çok beğendin sanki sen." Onayalmama kalmadan öpücük yağmuruna tutmaya başlamıştı.

"Karım benim."

🤎

Bölüm?