Ep 12

71 6 0
                                    

මගේ ජිවිතේ මට වැඩිපුරම කලකිරුණු දවස් ටික මේ ගත වෙන්නේ...

මේ හැමදේකි්ම පස්සේ., ඔව් මං බලාපොරොත්තු වුණා අවසානයක්....

මේ කාලකන්නි ජිවිතේ අඩුම තරමේ මගේ පණ ඉක්මනට උදුරලා ගත්තා නම්... අද මට මෙහෙම මැරී මැරී ජීවත් වෙන්න වෙන්නේ නෑ.

"ඇයි මං තාම ජීවත් වෙන්නේ දුලේන්?? උබට බැරි වුනාද මාව එකපාර මරලා දාන්න ? නැත්තං උබ ආස මාව එකපාර නොමරා විදවනවා දකින්න ද "

කීවෙනි පාරටද මන්දා මන් ආයෙත් මේ කරුම ලෝකේ හුස්ම ගත්තා...

මේ පාර මාව දකිද්දී මටම පුදුම කේන්තියක් ආවා..

ඇයි යකෝ උබට බැරි වුණේ එකපාර මාව මරන්න. !! මං තව කොච්චර විඳවන්න ඕනෙද ? උබට මේක ඇති කියලා හිතුන දවසට මට කියපන් මං උඹේ ඒ ආසාවත් ඉෂ්ට කරලම මේ ලෝකෙන් යන්න...

එදා මගේ ඔළුවට වගේම මගේ පපුවට උණ්ඩයක් බැස්සුවත් ඒක හරි තැනට වැදුන් නැති නිසා මං තාමත් මේ පොළව උඩ හුස්ම ඉහළ පහළ අදින මළමිනියක්..
මාව පැරලයිස් වෙලා...

"චූටි.... උබට දැන් කොහොමද...? මං උබට මුලින්ම කිව්වා ගින්දරත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න එපා කියලා..."

"ලොකූ අයියේ..."

" තව පොඩ්ඩ එහා මෙහා උනානම්., මට උබව සදහටම නැති වෙනවා චූටි..."

"මං තාම ජීවත් වෙන එකට මං වෛර කරනවා.. "

"උබ පිස්සෙක් චූටි...උබ හැමදාම උබව වටින මිනිස්සුනන්ව අයින් කරා..උබව වැඩක්ම නැති උන්ට ආදරේ කරා.."

"මගේ ජිවිතේ ඇතුලේ වැදගත් කවුද නැද්ද කියන එක මගේ තේරීමක්..."

"උබ නිකන් පිස්සෙක් වගේ අරුගේ පස්සෙන් ගිහින් අන්තිමට ඌම උබට උණ්ඩ දෙක තුනක් බැස්සුවා.. තව ටිකෙන් උගේ අතින්ම උඹේ අවසානේ සිද්ධ වෙනවා..."

"මං උබට එදත් කිව්වා... නයි පැටව් එක්ක සෙල්ලම් කරලා අන්තිමට උන් දෂ්ඨ කරලා ගියාම., උන්ට බැනලා වැඩක් නෑ රදීශ්..."

අයියාගේ වචන ඉස්සරහ මට කියන්න කිසි දෙයක් නැති වුණා.. මන් දිහ හුස්මක් අරන් පහළ දැම්මා...

"මට මහන්සී මං ටිකක් නිදාගන්නවා අයියා දැන් යන්න..."

"උබ මාත් එක්ක එහේ යන්න එන්න ඕනේ..."

UNDERRATED [ On Hold ]Where stories live. Discover now