Şimdiden okuyan gözlerinize sağlık, beğenirseniz yıldıza bastığınızda beni çok mutlu edersiniz. Keyifli okumalar 🩶
💥
Toplum size kurulu düzeni yıkmak için onlarca sebep verir, ancak düzeni yıkmak için attığınız ilk adımda boğulursunuz.
Gözünü zulme açanın, kulağı zulmü duyanın ayak izi silinir çünkü güç budur.
Güç zulmü görebilmek, ona ses çıkarabilmektir ama sessiz toplum bu gücün altında ezileceğini bildiğinden göreni susturmaya çalışır.
Yaşanan buydu.
Attığımız her adımda bir zulüm gördüğümüz halde başa geçirdiklerimiz bu zulme gözünü açanların peşine düşüyordu.
İçime çektiğim her nefeste bir başkasının çektiği acıyı soluyacak kadar bu bozuklukla birleşmişken takım elbiseli, kravatlı adamlardan ses soluk çıkmıyordu.
Bulut'un yaptığının elbette bir karşılığı vardı. Doğru değildi ve ceza alması gerekirdi.
Ancak Bulut'u bu noktaya getiren bozuk topluma kimse dönüp bakmamıştı.
Halka söyleyecek sözüm yoktu çünkü başa geçirdikleri hakkında en ufak bir fikirleri yoktu. Ancak seçilene kadar halkın yanında duran hükümet nasıl oluyordu da içlerinde en zihniyetsiz adamları barındırabiliyordu?
Zoruma giden de buydu.
Şimdi Bulut'un peşinde olacaklar, belki de yakaladıklarında nasıl da büyük tebrik alacaklardı.
Sokakta onlarca katledilen gelecek varken zihniyeti pisleri yok eden adamın peşinde oluşları canımı acıtıyordu.
Ben attığım her adımda çığlık duyuyordum hala. Bir çocuk çığlığı, bir genç kız çığlığı, bir kadın çığlığı, bir erkek çığlığı. Her gün onlarcası yaşanırken gerçek ruh katillerinin yakalandığını göremiyorduk. Caydırıcı bir ceza aldığını görmeyi geç, yakalanmıyorlardı bile. Bir ruhu öldürmenin bedeli para cezasıyken ruh katili öldürmenin bedeli her haber kanalında anılmak, sokaklarda katlettiği pislik uğruna küfür yemekti. Pankartlarla, paylaşımlarla kötü karakter güzel dualarla anılırken Bulut düzeni yıkmak için attığı adımda halk tarafından eziliyordu.
Bu durumda halka kim tutmak haddim değildi çünkü olan biten hakkında bir fikirleri yoktu. Asıl kinim seçtiklerimizeydi.
Haklarımızı güvenliğimiz uğruna teslim ettiğimiz adamların ödediğimiz vergiler, attığımız oylarla bizlere büyük bir urgan hazırlamasıydı.
Halk hükümetin gözünde oy verene kadar değerliydi.
Haklarımızı koruyacağına inandığımız adamlar öyle pis bir zihniyetle geziyorlardı ki yapmaya utanmadıkları şeyler aklıma geldikçe beni utandırıyordu.
Kulaklarımdaki siren seslerini onlar hiç duymamıştı, biliyordum.
Bulut suçluydu ama keşke halkın gözünde onlar da suçlu olabilseydi. Keşke onların yaptıklarının da bir cezası olabilseydi.
Siren sesleriyle tüm yaşadıklarım gözlerimin önünden geçerken nefes alamadığımı hissettim.
Göğsüm derin bir acıyla sıkıştı. Adaleti sağlamış olmanın cezası buydu. Düzeni yıkmaya çalıştığın an vurduğun ilk taş başına düşer. Alışık oldukları zihniyetten çıkartmaya uğraşırsan seni o zihniyette boğarlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruh Cinayetleri
Novela Juvenil"Ya kimsin sen? Amacın ne senin, derdin ne? Ne yapmaya çalışıyorsun anlamıyorum." Hıçkırıkların arasından zorlukla konuşurken başımı kaldırıp yüzüne baktım. Bakışları garipti. Az önce birini öldürmemiş gibi, masum bir adammış gibi. Üzülmüş gibi. "B...
