Aşka dair olan kriterlerim annem ve babamın yaşamış olduğu aşk yüzünden arşa çıkmışsa ne olmuş? Bu benim suçum mu? Ben ki Leyla Sare Alateş, Nam-ı değer Kartal Alateş'in aşkına nail olan Ecrin Alateş gibi şanslı olamayacaksam? Aşka inanmaya ne gerek...
Üç gün sonra bölüm gelince şaşırdın dimi 😂Arada öyle şeyler yapıyoruz işte. Artık sonraki bölüm 1 ay sonra. Şaka şaka.
Paraları hazırlayın bacılar çünkü alışverişe yani çarşıya gidiyoruz!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
OOO
20.Bölüm
"Çarşı"
Bir haftadır deli gibi okul işerimle ilgileniyordum. Hocam ansızın aramış ve aslında stajı 12 ay değil 5 ay yapmamın yeterli olacağını söylemişti. İnanın neden 6 değil? Sizi 5'te durduran neydi diye sormamıştım. Onun yerine saçma sisteme birçok küfürler ederek stajıma bitirdiğime dair evrakları toplamaya koyulmuştum. İnanın bunun için nüfus müdürlüğüne gitmiştim. Evet, evet. Doğru duydunuz. Bildiğiniz kimliğimdeki fotoğrafımla benzemediğim için kimlik fotoğrafımı değiştirmem gerektiğini söylemişti okul.
"Hanımefendi biyometrik fotoğrafı yeni çektirmeniz gerekiyor." Bir türlü memur adamla anlaşamıyorduk. Tutturmuş bu fotoğraftaki insanla da benzemediğimi söylüyordu. Oysaki emindim yani bu insan bendim. "Beyefendi bakın bu fotoğrafı 5 ay önce staja başlarken çektirmiştim. Nasıl bir değişiklik olabilir?"
"Yeni yasa çıktı hanımefendi. Fotoğrafı yeni çektirmeniz gerekiyor. Lütfen zorlamayın."
"Hayır siz nereden anladınız benim bunu yeni çektirmediğimi? Sonuç olarak üzerinde yazmıyor." Adam fotoğrafı eline aldı ve arkasındaki soluk bir şekilde fotoğrafçı tarafından basılmış olan tarihi gösterdi. "Bir şey dememe gerek var mı hanımefendi? Lütfen yeni bir biyometrik fotoğrafla gelin. Ancak o zaman işleminizi yapabilirim."
Tüm belgelerim hazırdı ve tek sorun şu fotoğraftı. Sırf rezil olamamak adına mecburi istikamet fotoğrafı adamın elinden kapıp nüfus müdürlüğünden büyük bir hışımla çıkmıştım. "Hayır yani her seferinde biz bu vesikalıklara para vereceksek ben ne anladım? Ayrıca durumu olmayanlar ne olacak? Vesikalıkların kaç para olduğundan haberi var mı bunların?" Söylenmek ters giden işin adetindendi. Bu yüzden fotoğrafçıya kadar bir gram bile susmamış önüme çıkan taşa bile söylenerek hızlı adımlarla fotoğrafçıyı bulmuştum.
Yazıcıyla uğraşan kadın içeri girdiğim gibi bana dönmüştü. "Hoş geldiniz." Onun güler yüzüne rağmen benim yüzüm sirke satıyordu. "Hoş bulduk. Ben dörtlü biyometrik fotoğraf çektirecektim ama."
"Tabii. İçerideki müşteri çıktığında sizi alabilirim. İsterseniz içeri girmeden önce şuradaki aynadan kendinize bakabilirsiniz."
"Teşekkür ederim." Aynaya doğru yöneldiğimde şu tiple fotoğraf çektirecek olmak baya koymuştu. Gözlerimin altındaki morluklar hiç acımadan bir haftalık uykusuzluğumdan dolayı morluğuna morluk katmıştı. Uykusuzluğumun sebebini söylememe gerek yok dimi? Meriç'le tam bir haftadır görüşmüyorduk. Yani ben yine zorunlu olduğumda aynı ortama giriyordum ancak genel olarak onun olduğu ortamlara bilerek girmiyordum. Hazmedemiyordum arkadaşlar. Söyledikleri her gece zihnimin içerisinde tekrar tekrar dönüyordu.
