Ada x Albert // Akademia

36.14 urodziny Ady

Dzisiaj są urodziny Ady. Z tego co widzę niczego się nie domyśla. To dobrze. Gdy wstałem Ady już nie było szybko się ogarnąłem i poszukałem cioci.
-Albert?
-Tak! To ja.
-Świetnie.
-Ym a gdzie Ada?
-Aa Ada. Wiesz co roku w swoje urodziny nagrywa filmiki dla swojego taty. Wierzy , że kiedys będzie taki mometu , że on wróci.  Ja również mam taką nadzieję.
-Przykro mi. Ale czemu Ada nie wzięła mnie ze sobą?
-No nie wiem. - wtedy sobie przypomniałem. Miałem przecież do skączenia list dla Ady!
-A wiesz może kiedy wróci?
-Pewnie po południu. Chce pobyć sama ze sobą. Należy sie jej chwile odpoczynku.
-Też tak uważam. A poradzisz sobie z ozdobami? Musze na szybko coś skączyć.
-Jasne.
-Okeej to ja za niedługo przyjdę ci pomóc.
-Dobrze. - poszłem do swojego pokoju wyciągnołem kartke na której pisało:

Droga Ado

Chciałbym ci tym listem pokazać, że jesteś cudowna. Gdyby nie ty nie było by mnie tu teraz. To dzięki tobie akademia została uratowana , aż dwa razy. To na tobie my wszyscy możemy polegać. To ty się mną opiekowałaś,czywałaś i pilniwałaś w trudnych
chwilach. Nie da
sie tego opisać w liscie. Ale
czuje coś do ciebie.
Mocniejszego niż zwykła przyjaźń , coś po między przyjaźnią a miłoscią.

                                  Albert

Skączyłem pisac i wruciłem do salonu gdzie mama Ady zdążyła rozwiesić napis "Happy brihtday"
-Jestem! - oświadczyłem.
-Świętnie. Albert czy mógłbyś nadmuchać balony? Ja musze iść odebrać tort.
-Jasne coś jeszcze?
-Niee na razie to wystarczy powinnam wrucić za 20 minut.
-Ok. - kobieta wyszła a ja zabrałem sie za dmuchanie balonów. Jeden po drugim. I tak aż nadmuchałem wszystkie chwile po tym mama ady wruciła i zaczęliśmy przygotowywac ostatnie rzeczy,ozdoby i zaczęli przychodzić nasi przyjaciele z akademi i dwójka nowych przyjaciół? Jeśli "Już" albo "Czy" moge ich tak nazwac? Przecież znamy sie tylko tydzień ale nie chce tez być nie miły , ponieważ to Ada jest moją jedyną przyjaciółką. I chce żeby tak zostało. Przywitałem sie ze wszystkimi i zostalo czekać tylko na solenizantke. Nie musieliśmy długo czekać. Po 10 minutach sie zjawiła.
-Mamo? Albert?
-Niespodzianka! - krzyknęliśmy. Dziewczyna stała nie ruchomo w miejscu jakby miała sie zamienić w posąg. Zaczęliśmy śpiewać jej "sto lat sto lat" a ona się usmiechneła i spojrzała na mnie trzymającego tort. Spuściła z siebie plecak i odłożyła na bok.
-Dziękuje wam! - zaczeła.
-Zdmuchnij świeczki. - powiedziałem i puściłem jej oczko. Ona to zrobiła i wzięła odemnie tort który odłożyła na stół. Wszyscy złożyli juz jej życzenia i wreszcie nadeszła moja kolej.
-Adus. Dzięki za wszystko. W dniu twojich urodzin chciałbym ci życzyć wszystkiego. Czy mógłbym cie zaprosić dziś wieczorem na dach?
-Dziękujee i oczywiście , że tak.
-A to dla ciebie. - dałem jej list i bukiet różowych róż.
-Ooo jakie piękne! A to co to? - spytala zdziwiona.
-List.
-Sam napisałeś?
-Jakoś tak wyszło.
-Mogę przeczytać?
-Yhm. - dziewczyna zaczeła czytac uważnie list uśmiechając sie jeszcze bardziej niż wcześniej sie uśmiechała.
-Albert .. jja niw wiem co powiedzieć ..
-Nie musisz nic mówić.
-Ja , też czuje coś takiego jak ty ..
-

Dajmy sobie jeszcze troche czasu zanim o czymś pomiędzy nami będziemy myśleć.
-Jasne. Też tak uważam. - Ada odeszla odemnie i zostałem sam. Szybko zorientowałem sie , że kuba również jest sam więc poszedłem do niego.
-Cześć. - zaczołem
-Cześć. - odpowiedział.
-Czemu jesteś sam a nie z innymi?
-Ja tu nikogo oprócz was nie znam. To dla tego ..
-To moge cie z nimi przedstawić. Oczywiście jeśli chcesz.
-Nie dzięki poradze sobie. odszedł.
-Dziwne. - powiedziałem cicho i ruszyłem ramionami. Reszte dnia minęła dość szybko. Super sie bawiliśmy , ale nadszedł czas i nikogo już nie było. Zrobiliśmy z adą wieczorną rutyne i poszliśmy pooglądać gwiazdy.
-Ada?
-Co tam?
-Pamiętasz. Jak ci mówiłem coś o niespodziance?
-Tak. A co?
-Bo wiesz ta niespodzianka to ..

Cdn!🫵🏻
_______

Hejka!❤️‍🩹

Troche krótszy rozdział niż ostatnio🫢 i troche wcześniejniż zwykle heh😌(na życzenie albercikovo) XDD

Jak sie podoba?😌

Miłego dnia/nocy🎀