အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်

Chapter 4

Chapter 4

ရန်ရှူးထန်၏နားရွက်များ နီရဲနေသည်ကို သူသတိထားမိလိုက်သည်။

မတိုင်ခင်က ဖုယွမ်ကျိုးမှာ အမြင်မှားသွားခြင်းဖြစ်မည်ဟုထင်ခဲ့၏။ သူမနေနိုင်၍ နောက်တခါထပ်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူမှားမြင်ခြင်းမဟုတ်ကြောင်း အတည်ပြုလိုက်နိုင်သည်။ ရန်ရှူးထန်ကအသားဖြူလေရာ အလွန်သိသာ၍နေ၏။

ဖုယွမ်ကျိုးမှာ ဝတ္ထုထဲရောက်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ အထက်တန်းကျောင်းပြီးသည်နှင့် သူနှင့်ရန်ရှူးထန်တို့မဆက်သွယ်ဖြစ်ကြတော့သော်လည်း အထက်တန်းတက်ခဲ့သည့်သုံးနှစ်အတွင်း ထိုသူအပေါ်တွင်လေးစားသမှုရှိခဲ့၏။ ရန်ရှူးထန်ယခုလိုဖြစ်နေသည်ကို သူမမြင်ဖူးသေးပေ။

ဘာလဲဟ? သဘောမကျတဲ့လူတစ်ယောက်ကိုချောင်းကြည့်ပြီးမှရှက်သွားတာလား? တော်တော်အရေပါးတာပဲ။

ရန်ရှူးထန် သူ့အားကြည့်ရသည့်အကြောင်းအရင်းကို နားလည်နိုင်ပါ၏။ သူထွက်သွားသည်ကို ကြည့်ရသည်ထက် ပို၍ပျော်စရာကောင်းသည့်အရာ မရှိတော့၍ဖြစ်မည်။ သူသည်လည်း ယခင်ဘဝ၌ ရန်ရှူးထန်ထွက်သွားသည်ကို မြင်လျှင် ခုန်ပေါက်ကာပင် ပျော်မြူးတတ်သေးသည်။ရန်ရှူးထန်၏ တုန့်ပြန်မှုက အနည်းငယ် မရေမရာဖြစ်နေရုံသာ။

အထက်တန်းကျောင်းတွင် နှစ်အတန်ကြာနေခဲ့ပြီးမှ ကျောင်းပြီးခဲ့ရသောကြောင့် ရန်ရှူးထန်အပေါ် ဖုယွမ်ကျိုး၏ မနှစ်မြို့မှုအများအပြားမှာ မှိန်ဖျော့သွားပြီဖြစ်ပြီး ကျောင်းတက်နှစ်အစပိုင်းတွင်ရှိခဲ့ဖူးသော ပျော်စရာမကောင်းသည့်အမှတ်တရများကိုလည်း မေ့ပျောက်သွားခဲ့သည်၊၊ သို့သော် ယခုတော့ အထက်တန်းကျောင်းမှ သူ့ပြိုင်ဘက်ကို စနောက်ရန် နောက်တကြိမ်အခွင့်အရေးပင်ဖြစ်ကြောင်း ရုတ်တရက်နားလည်သွားလေ၏။ သူအလွန့်အလွန်ပျော်ရွှင်နေဆဲပင်။

ထို့ကြောင့် ဖုယွမ်ကျိုးက ဖုန်းကိုယူပြီး ရန်ရှူးထန်၏စားပွဲခုံသို့တိုက်ရိုက်လျှောက်သွားလိုက်သည်။

သူ၏ရုတ်တရက်ဆန်သောလှုပ်ရှားမှုက အတန်းထဲရှိလူအများအပြားကို တမဟုတ်ချင်းအာရုံစိုက်လာစေခဲ့သည်။ သူတို့ကအချင်းချင်းရင်းနှီးမှုမရှိသေးမှန်း အားလုံးသိကြသည်။ စကားပြောကြတိုင်း ကောင်းသည့်အရာဟူ၍ရှိမလာခဲ့ဖူးပေ။ ယခုမူ ထိုနှစ်ယောက်က နောက်တကြိမ်ထိုးကြိတ်ကြမည်ကိုစိုးရိမ်ပြီး ၎င်းတို့အားလုံးမှာစိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့ကြရလေ၏။