Chapter 24

958 131 1
                                    

♎️Chapter 24

သူမစိုးရိမ်နေပြီး ဘာလုပ်ရမည်မသိဖြစ်နေစဥ်မှာပင် ရှဲ့လင်က ရေချိုးခန်းအနားကိုရောက်လာကာ အေးစက်စက်ဖြင့်ပြောလိုက်၏။

"တံခါးဖွင့်စမ်း..."

"မဖွင့်ဘူး!"

ဖုယွမ်ကျိုးကလည်းပြန်ဖြေလိုက်၏။
"ငါတစ်ယောက်တည်းနေပါရစေ...မင်းတို့အကုန်လုံးထွက်သွားကြ...ငါအဆင်ပြေပါတယ်..."

ရှဲ့လင်: "အဆင်ပြေပါတယ် ဟုတ်လား..
ရေအေးထဲမှာနှစ်နာရီလုံးနေမလို့လား...မင်းအဖျားဝင်ပြီး နောက်ဆက်တွဲဆိုးကျိုးတွေကိုပါခံစားရမှာ...မင်းအဲဒီလိုဖြစ်ချင်တာလား..."

ဖုယွမ်ကျိုးက ပြန်မပြောမိပေ၊၊ သူအေးလည်းအေးသလို ပူလည်းပူနေပြီး နေရမသက်သာသော်လည်း ယခုအချိန်တွင် တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်လျှင် သူ့ပုံစံကကြည့်ရဆိုးနေလိမ့်မည်။

"ဘန်း!"

ရုတ်တရက် ရေချိုးခန်းတံခါးထံမှ အသံကျယ်ကြီးထွက်လာသည်။ ရှဲ့လင်က တံခါးကိုကန်ဖွင့်လိုက်ခြင်းသာ။ မက်မွန်ပန်းရနံ့က အပူဓာတ်ထဲတွင်ပျော်ဝင်နေသည့်သကြားရည်နှယ် ဝေါကနဲထွက်လာပြီး တစ်အိမ်လုံးရှိလူများ၏အာရုံခံအင်္ဂါကိုနှိုးဆော်လိုက်သည်။

အိုမီဂါမာမားဖုပင် စိတ်မခြောက်ခြားဘဲမနေနိုင်ပေ။ ကိုယ်ထဲမှဖယ်ရိုမုန်းများအုံကြွလာမှုကြောင့် ယွိဖေးမျက်လုံးများပင်နီရဲလာသည်။ နှင်းဆီနံ့နှင့်မက်မွန်ပွင့်ရနံ့တို့က အပြင်အလှန် ဆွဲငင်နေသလို ပြင်းပြစွာနှင့်ဆက်နွယ်နေလေ၏။

ဖုယွမ်ကျိုး၏မေထုန်ကာလကိုမကျော်သေးချိန်တွင် ယွိဖေးသည်လည်း ဖယ်ရိုမုန်းအနံ့များကြောင့် အဖျားတက်ချင်လာလေသည်။

မာမားဖုမှာ သူမသားလေး၏ဖယ်ရိုမုန်းက heatကာလအတွင်းတွင် ဤမျှပြင်းထန်လိမ့်မည်ဟုလုံးဝမသိထားခဲ့ပေ။ သူမသည် သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း ယွိဖေးနှင့်ရှဲ့လင်အားပြောလိုက်၏။

"ရှောင်ကျိုးက မင်းတို့ကိုယာယီအမှတ်အသားလုပ်ခွင့်မပေးဘူးဆိုတော့ မင်းတို့အရင်သွားကြတော့..ငါပဲသူ့ကိုဂရုစိုက်လိုက်...."

အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်Where stories live. Discover now