အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်

Chapter 41

♎️Chapter 41

"ငါမင်းကိုစားချင်တာ..."

ယွိဖေးက သူ့အသားပေါ်ကို နှုတ်ခမ်းဖြင့်ပွတ်သပ်လိုက်သည့်အခိုက် ဖုယွမ်ကျိုး၏ကိုယ်မှာဖြည်းဖြည်းချင်း အေးခဲလာရသည်။ သူသည် ယွိဖေးစကားကိုနားကြားလွဲသည်ဟုထင်ပြီး သတိထား၍အနှီသူကိုထပ်မံခေါ်ကြည့်လိုက်သည်။

"ရှောင်ဖေး..."

ဖုယွမ်ကျိုးအားဖက်ထားသည့်လက်များက တင်းကျပ်ပြီးရင်းကျပ်လာပြီး အနှီသူကသူ့အား အိပ်ရာပေါ်သို့လှဲချကာ လည်ပင်းနှင့်မျက်နှာကိုဖိကပ်ထားရင်းတိုးတိုးလေးပြောလာ၏။

"ကျိုးအာ...ကိုယ်မင်းကိုအရမ်းလွမ်းနေခဲ့တာ.."

နှင်းဆီရနံ့သည် ပူနွေးပြင်းပြစွာဖြင့် တစ်ခန်းလုံးကိုအပြည့်ဖြည့်ထားပြီး နဂိုကနူးညံ့ကြိုင်လှိုင်သောရနံ့မှာ ယခုမူ အလောတကြီးဆာလောင်မှုများနှင့် ကသောင်းကနင်းဖြစ်နေလေ၏၊ ၎င်းက ဖုယွမ်ကျိုးကိုယ်ပေါ်ကို သိပ်သည်းစွာဖြင့်ဖုံးအုပ်ထားရင်း သူ၏အာရုံခံစနစ်အားလုံးကိုပိတ်ဆို့ထားခဲ့သည်။

"ကျိုးအာ..."

ယွိဖေးက ဖုယွမ်ကျိုး၏အမည်ကိုခပ်တိုးတိုးခေါ်ပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်ကိုမှီချလာရင်း မျက်နှာတပြင်လုံးကိုခပ်ဖွဖွနမ်းရှိုက်လာလေ၏။ ဖုယွမ်ကျိုးမှာ တုန်လှုပ်သွားရကာ နီရဲနေသည့်မျက်နှာဖြင့် စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာအော်ဟစ်လိုက်လေသည်။

"ရှောင်ဖေး!"

သူ့အပေါ်မှယွိဖေးကို တွန်းဖယ်ချင်သော်လည်း လှုပ်ပင်မလှုပ်နိုင်ပေ၊ ယွိဖေး၏အားကပြင်းထန်လွန်းလှ၍ သူ၏လက်ကောက်ဝတ်ပင်နာကျင်သွားရပြီး ထိုသူကိုဖယ်မရဘဲဖြစ်နေစေခဲ့သည်။

ထိုအခိုက် ပြန်လှည့်လာသည့်ရှဲ့လင်က ယွိဖေးကိုဖယ်ပြီး သူ့အားအိပ်ရာပေါ်မှဆွဲထုတ်ပေးလာသည်၊ သို့သော်လည်း ယွိဖေးကလွှတ်မပေးဘဲ သူ့အားအတင်းဆွဲထားခဲ့သည်၊ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှထလာပြီးနောက် ရှဲ့လင်ကိုပင် လှည့်ထိုးကာ ဒေါသတကြီးအော်ဟစ်လိုက်သေးသည်။

"ငါ့ကိုလွှတ်စမ်းပါ..."

ယွိဖေးက သန်လွန်းသည်၊ သူ့ထံတွင် ဂုဏ်သိက္ခာဆိုသည့်အရာမရှိတော့သလိုပင်။ ရှဲ့လင်က မျှော်လင့်မထားခဲ့သောကြောင့် နှုတ်ခမ်းထောင့်မှာအထိုးခံလိုက်ရပြီး သွေးစအနည်းငယ်စို့လာခဲ့သည်။