အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်

Chapter 30

♎️Chapter 30

ထိုအချိန်က သူ့အဆင့်များက တရုတ်မှ တက္ကသိုလ်ကောင်းကောင်းတွင် တက်နိုင်ရန်အထိ မကောင်းသဖြင့် သူ့မိသားစုက သူ့ကို နိုင်ငံခြားသို့ လွှတ်ခဲ့သည်။ သူ၏ ဆန္ဒလည်း ဖြစ်ခဲ့၏။

သူ ရှန်းရှီကော ရှိသော နိုင်ငံကို သွားချင်ခဲ့သောကြောင့်ပင်။

အမှန်တွင် လွန်ခဲ့သော နှစ်နှစ်အတွင်း သူ လုံးဝ စာမကြိုးစားခဲ့ဘဲ ရှန်းရှီကောနှင့်သာ အချိန်ဖြုန်းနေခဲ့သောကြောင့် သူ့ကျောင်းစာများတွင် နစ်နာခဲ့ရသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ပြီးသွားပြီ ဖြစ်သောကြောင့် သူ့စိတ်ကို အကျိုးမသက်ရောက်စေဘဲ သူ ဆက်လက် ပျော်ရွှင်နေခဲ့သည်။ 

ရန်ရှူးထန် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး ဖုယွမ်ကျိုး၏ နိုင်ငံရပ်ခြား ပညာသင်ရခြင်း အတွေ့အကြုံများကို မေးမြန်းခဲ့သည်။ မည်သူမျှ ဂရုမစိုက်သောအရာကို မေးမြန်းနေသောကြောင့် ရန်ရှူးထန် ဆေးမှားသောက်မိသည်ဟု တွေးနေပြီး စိတ်မပါစွာ ပြန်ဖြေနေသည်။ ရန်ရှူးထန် သူနှင့် အကြာကြီး စကားပြောနေခဲ့သည်။
သူတို့နှစ်ယောက်မှာ ဘာပြောစရာ အကြောင်းရှိလို့လဲ...

ရန်ရှူးထန်က စကားဝိုင်းကို အဆုံးမသတ်ချင်မှန်း နားလည်သွားသောအခါ သူ ထွက်ပြေးရန် ဆင်ခြေရှာချင်နေခဲ့သည်။ ထိုအခိုက် သူ့ဖုန်း မြည်လာသည်။ သူ့ကို ဖုန်းခေါ်သူမှာ ရှန်းရှီကောဖြစ်ပြီး သူ ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်နှင့် ကြားလိုက်ရသည်။

"ရှောင်ချီး"

"ကော မင်း မအိပ်သေးဘူးလား..."

ဖုယွမ်ကျိုး တခဏမျှ အံ့အားသင့်သွားပြီး ရန်ရှူးထန်ကို ချက်ချင်း ပြောလိုက်သည် ။

" ငါ့သူငယ်ချင်း ဖုန်းခေါ်နေလို့ ဖုန်းအရင် သွားပြောလိုက်ဦးမယ်"

"မင်း ဘယ်သူနဲ့ စကားပြောနေတာလဲ..."
ရှန်းရှီကော မေးလိုက်သည်။ 

"အတန်းဖော်ဟောင်းပါ ငါ ဒီနေ့ ကျောင်းသားဟောင်း တွေ့ဆုံပွဲကို သွားမယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်လေ မင်း ဘာလို့ မအိပ်သေးတာလဲ...အဲ့မှာ ညနက်နေပြီမလား..."