အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်

Chapter 33

♎️Chapter 33

ရှန်းရှီကောက သူ့ကိုပြုံးပြလာပြီး ရေကူးကန်အနားကိုလျှောက်လာကာ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကိုရေအနည်းငယ်စွတ်လိုက်ပြီး တက်တူးကိုပွတ်သပ်ပြလိုက်သည်။

"ငါတို့သိကျွမ်းနေကြတယ်ဆိုတဲ့သက်သေ..."

"မင်းကတော့လေ...."
အပိုကိုလုပ်လွန်းတယ်...

ဖုယွမ်ကျိုးမှာ အစကထိုသို့ပြောလိုက်ချင်သော်လည်း "အပိုလုပ်လွန်းသည်" ဆိုသည့်စကားလုံးကသိပ်မကောင်းလှ၍ စိတ်ပြောင်းကာပြင်ပြောလိုက်သည််။

"မင်းကငါ့ကိုသိပ်အရေးပေးလွန်းတာပဲ..."

သူလမ်းလျှောက်လာချိန်တွင် ရေစက်များက ပြီးပြည့်စုံသည့်ကောက်ကြောင်းတလျှောက်စီးကျနေပြီး ထိုသူက နောက်မှီထိုင်ခုံတွင်ကျောမှီလိုက်သည်။ ထိုအနေအထားကြောင့် အဆိုပါတက်တူးက သူ၏မြင်ကွင်းထဲ၌ ပို၍ပင်ထင်ရှားလာလေ၏။ အနှီသူသည် ဖုယွမ်ကျိုးကို ပိုပြီးမြင်တွေ့စေချင်သလိုပင်။

ရေစက်လေးများက ထိုသူ၏မျက်နှာအပေါ်တွင်ပြေးလွှားနေလေသည်။ ထိုသူသည် ဖုယွမ်ကျိုးလက်ကောက်ဝတ်ကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ ရင်ဘတ်ပေါ်မှတက်တူးကိုထိကိုင်စေပြီး အပြုံးဖျော့ဖျော့လေးနှင့်မေးလာလေသည်။

"ကြည့်ကောင်းလား..."

ဖုယွမ်ကျိုးမှာ ထိုမေးခွန်းကိုဘယ်လိုပြန်ဖြေရမည်မသိ။ ရှန်းရှီကောက သူ့နာမည်ကိုလည်း သူ့အားတက်တူးထိုးစေချင်ပြီး သူကငြင်းပယ်ခဲ့သည်ကိုပင်မှတ်မိနေလေသည်။ သူသည်ကား နာကျင်ရသည့်ခံစားချက်ကိုကြောက်ရွံ့သည်ဖြစ်ရာ ရှောင်ဖေး၏နာမည်ကိုပင်တက်တူးမထိုးခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် ရှန်းရှီကော၏အမည်ကိုလည်းတက်တူးမထိုးနိုင်ပေ။

ထိုစဥ်က ရှန်းရှီကောသည် ဘာမှမပြောခဲ့သော်လည်း ဖုယွမ်ကျိုးကိုချုပ်ထားပြီး သူ၏တက်တူးဖြင့်လိုက်ဖက်စေချင်သလို ဖုယွမ်ကျိုး၏အဝတ်အစားများကိုဖယ်ကာ ရင်ဘတ်တွင် ဘောပင်နှင့်သူ့နာမည်ကို ခပ်ဖွဖွရေးခြစ်ခဲ့သည်။

"....."

မပြီးပြတ်သေးသည့်အိမ်စာများကိုကြည့်ပြီး ဖုယွမ်ကျိုးမှာ ဆက်မရေးနိုင်တော့ချေ။ ရေချိုးရန် ရေချိုးခန်းထဲသို့သာဝင်သွားလိုက်သည်။ ရေချိုးနေစဥ်မသိစိတ်အရ သူ့ရင်ဘတ်ကိုအခါခါပွတ်တိုက်မိ၍ ထိုနေရာလေးကအနည်းငယ်မျှနီမြန်းနေခဲ့သည်။