Chapter 55

449 50 0
                                    

♎️Chapter 55

ပေါင်ပေါ်တွင်ထိုင်ကာ Pocky ချောင်းစားခိုင်းခဲ့သလိုမျိုး ထိုသူသည် အေးဆေးတည်ငြိမ်သည့်အမူအရာမျိုးကိုမပြနိုင်တော့။

ယွမ်ယဲ့ကနောက်တကြိမ်ပြောလာပြန်သည်။

"ငါဘာလို့မင်းကိုလာရှာလဲသိလား.."

ဖုယွမ်ကျိုး သိသော်လည်း မသိသလိုပင်၊၊ မျက်လုံးများက ဟိုသည်ရွေ့နေရင်း တည်ငြိမ်ဟန်ဆောင်ကာမေးလိုက်၏။

"မင်းရေဆာနေတာလား...ရေယူပေးရမလား..."

သူသည်ကား စကားလမ်းကြောင်းလွှဲရာတွင်မတော်ပေ၊ ယွမ်ယဲ့က ရယ်လိုက်ပြီး မေးကိုအနည်းငယ်မျှပင့်ကာ အတည်ပြောလာခဲ့သည်။

"ငါမင်းကိုကြိုက်တယ်.."

ဖုယွမ်ကျိုးက နောက်တကြိမ်တုန်လှုပ်သွားရပြန်သည်။ သူ၏ညီအစ်ကိုဟောင်းက သူ့ကိုဖွင့်ပြောနေခဲ့သည်။ ရှဲ့လင်သူ့ကိုဖွင့်ပြောခဲ့စဥ်ကထက် မဆိုးပေ၊ ရှဲ့လင်ဖွင့်ပြောခဲ့ချိန်က သူပိုပြီးအရှက်ရခဲ့သည်။

"ငါမင်းကိုအခုဖွင့်ပြောဖို့မရည်ရွယ်ထားခဲ့ဘူး...ဒါပေမဲ့ အခုငါလုပ်လိုက်ပြီ..ဘာမှလည်းကြိုပြီးမပြင်ထားမိဘူး...ငါမင်းဆီကိုတိုက်ရိုက်ပဲလာခဲ့လိုက်တာလေ..."

ယွမ်ယဲ့ကမျက်လွှာချကာပြောလာသည်။

"မင်းဘယ်သူ့ကိုမှမရွေးခဲ့ပေမဲ့ ရှဲ့လင်နဲ့ဒိတ်နေတုန်းပဲနော်..."

ဂိမ်းတစ်ပွဲဖြစ်သည့်တိုင် သူကမူ မနာလိုဖြစ်နေမိပြီး ဖုယွမ်ကျိုးက ရှဲ့လင်အပေါ် လေးစားမှုထက်ပိုသည့်ခံစားချက်မျိုးရှိလေမလားဟု သူသိချင်နေမိသည်။

"ငါ...ရှဲ့လင်နဲ့ဒိတ်နေတာမဟုတ်ပါဘူး..."
ဖုယွမ်ကျိုးက ယာယီမျှတိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။
"ဘာလို့လဲဆိုတော့...ငါ..."

"အခုရော...မင်းမိန်းကလေးအိုမီဂါနဲ့ပဲဒိတ်ချင်တာလို့မပြောတော့ဘူးလား..."
ယွမ်ယဲ့က ဖြတ်ပြောလိုက်သည်။
"အရင်မိန်းကလေးအိုမီဂါက အရမ်းလည်းလှတယ်...မင်းကိုလည်းအရမ်းသဘောကျခဲ့တာလေ...ဒါပေမဲ့မင်းကတော့သူ့ကိုစိတ်မဝင်စားခဲ့ဘူး.."

အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်Where stories live. Discover now