အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်

Chapter 19

♎️Chapter 19

"ဘာလို့လဲ..."
ဖုယွမ်ကျိုး ခေါင်းပြုတ်မတတ်ခါပြလိုက်သည်။
"မထိုင်ချင်ပါဘူး!"

ဘာလို့ရှဲ့လင်ပေါင်ပေါ်ထိုင်ရမှာလဲ...အဆန်းကြီးပဲ။

"မထိုင်ဘူးလား..."

"မထိုင်ဘူး"

ဖုယွမ်ကျိုးတစ်ယောက် တံခါးကိုတွန်းဖွင့်ပြီးထွက်ပြေးသွားလေသည်။ ရှဲ့လင်က ထိုအတိုင်းထိုင်နေပြီးမှ တံခါးကပြန်ပွင့်လာပြီး ဖုယွမ်ကျိုး၏ကိုယ်တဝက်က ပေါ်လာခဲ့သည်။

"မင်းနောက်တစ်ခုလုပ်ခိုင်းလို့မရဘူးလား..."

ရှဲ့လင်ကသူ့ကိုတစ်ချက်ပင်မကြည့်ပေ။ ဖုယွမ်ကျိုးက အနားကိုအသာလေးကပ်လာပြီး ရှဲ့လင်ပေါင်ပေါ်တွင် ဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

"ငါအရှုံးပေးလိုက်တာလို့မထင်နဲ့..."

ရှဲ့လင်: "လှည့်ပြီး ကိုယ်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်..."

သေစမ်း၊ ဘယ်လိုတွေတောင်ထိုင်ခိုင်းနေတာလဲ။

ဖုယွမ်ကျိုးက အမြန်မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီး သွေးများက မျက်နှာပေါ်ကိုဆောင့်တက်လာသည်။ ဘာလို့လုပ်ရမှာလဲ။ရှဲ့လင်ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ရမှကိုဖြစ်မှာလား။ဘယ်လိုကြီးလဲ။

"မင်းဒီလိုထိုင်ခိုင်းတာလား..."
သူမနေနိုင်တော့၍ ရှဲ့လင်ကိုမေးလိုက်မိပြီ။
"မင်းပြောင်းတာက..."

ရှဲ့လင်: "သက်သေပြရမှာက မင်းလား...ကိုယ်လား...မင်းမလုပ်ချင်ရင် မလုပ်နဲ့ပေါ့..."

ဒါဆိုလည်း သက်သေပြနေစရာမလိုတော့ဘူး။ မင်းကအမှန်အတိုင်းမှမပြောတာ။

ဖုယွမ်ကျိုးက လေသံနားထောင်ကြည့်ရုံဖြင့်အဓိပ္ပါယ်ကိုခန့်မှန်းနိုင်သည်။ ရှဲ့လင်က အင်မတန်စိတ်ဓာတ်တက်ကြွနေ၍ သူရှဲ့လင်ကိုထိုးချင်စိတ်ပေါက်လာလေ၏။ သို့သော်လည်း ထိုင်ရုံသာဖြစ်ပြီး နမ်းခိုင်းနေခြင်းမဟုတ်၍ သူမလုပ်လျှင် ရှဲ့လင်တကယ်စိတ်ဆိုးသွားလိမ့်မည်။

သူသည်လက်ဖြင့်မျက်နှာကိုကာထားမိပြီး ရှဲ့လင်ပေါင်ပေါ်ကိုဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးဝင်ထိုင်ကာ ထိုသူ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းဖြင့်ဟစေလိုက်၏။