Chapter 64

290 35 0
                                    

♎️Chapter 64

ပါပါးယွမ်က အချိန်အတန်ကြာသည်အထိ စာမပြန်လာခဲ့သောကြောင့် ဖုယွမ်ကျိုးမှာ အနည်းငယ်ထူးဆန်းနေသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ သို့သော် တဖက်မှချက်ချင်းစာပြန်လာ၏။

"ဆောရီး...အခုလေးတင်ဖုန်းဝင်လာလို့..."

"ရပါတယ်ဗျ!"
ဖုယွမ်ကျိုးက ချက်ချင်းစာပြန်ရိုက်လိုက်သည်။

"အရေးမကြီးပါဘူး...ပြီးသွားပါပြီ"
ပါပါးယွမ်က စာဆက်ပို့လာခဲ့သည်။
"ယွမ်ယဲ့ကဒီညမင်းအိမ်မှာအိပ်မှာဆိုတော့ သူဘယ်မှာအိပ်မှာလဲ"

ပါပါးယွမ်က သူ့အိမ်တွင်နေရာမရှိတော့ဟုထင်နေပုံပင်။
"မင်းအိမ်မှာ...အခန်းပိုရှိသေးလို့လား"

"သူဘေးအိမ်မှာအိပ်မှာပါ...အိမ်နီးချင်းတွေကလည်း ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းတွေပဲလေ...သူတို့လည်းယွမ်ယဲ့ကိုသိကြတယ်"

ဖုယွမ်ကျိုး: "ဒီနေ့ ကျွန်တော်အိမ်အသစ်ပြောင်းလာတော့ ယွမ်ယဲ့ကိုကစားဖို့ခေါ်လိုက်တာ..မိုးချုပ်သွားတယ်လေ...သူ့ကိုဒီမှာနေခိုင်းရင် အန်ကယ်နဲ့အန်တီတို့စိတ်အနှောင့်အယှက်မဖြစ်ပါဘူးနော်"

သူအမှန်အတိုင်းမပြောပြလိုက်ပေ၊၊ ဥပမာ ယွမ်ယဲ့က သည်နေရာအထိသူ့ခြေထောက်နှင့်သူရောက်လာပြီး အိမ်မပြန်ချင်ဖြစ်နေပါသည်ဟုပြောလိုက်ပါက ပါပါးယွမ်ဒေါသထွက်သွားနိုင်သောကြောင့် သူရှင်းပြလိုက်ရခြင်းပင်။

"မဖြစ်ပါဘူး"
ပါပါးယွမ်ကလည်း စာပြန်လာခဲ့သည်။
"သူကပဲမင်းကိုဒုက္ခပေးတာ..မင်းပဲပြောလိုက်တော့"

သူပျော်နေသော်လည်း ကျန်သည့်သူများမှာမပျော်နိုင်ပေ။ ယခုအချိန်တွင် ဤကိစ္စအပေါ်အာရုံစိုက်နေသူကသူတစ်ယောက်တည်းသာဖြစ်ပြီး ယွမ်ယဲ့ကို သူ့အဖေနှင့်ပြေလည်သွားရန် အကောင်းဆုံးကြိုးစားပြီးဆွဲခေါ်နေရလေ၏။

"သူကကျွန်တော့်ကိုအိမ်စာတွေလည်းကူလုပ်ပေးပါတယ်...မေးခွန်းတွေကိုလည်းလေ့ကျင့်ပေးတယ်...ဒီနေ့ကပထမဆုံးမဟုတ်တော့ ကျွန်တော်တို့အချိန်တွေအများကြီးဖြုန်းမိသွားတာပါ"

တဖက်က တိတ်ဆိတ်သွားပြန်ပြီး ခဏကြာမှစာပြန်လာလေ၏။
"တကယ်လား သူကမင်းကိုသင်ပေးတယ်ပေါ့ ဂိမ်းဆော့တာပဲမဟုတ်ဘူးလား"

အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်Where stories live. Discover now