အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်

Chapter 23

♎️Chapter 23

ဖုယွမ်ကျိုးမှာ ကိုယ်လေးကိုကျုံ့ထားရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ အသံတစ်သံမှမထွက်မအောင်တင်းခံထားရသည်။

သူ၏ပြင်းထန်လှသည့်အသက်ရှူသံကို သူကိုယ်တိုင်ပြန်ကြားနေရပြီး သွေးတို့က သူ့ကိုယ်ထဲတွင်ပွက်ပွက်ဆူနေခဲ့သည်။၎င်းတို့စီးဆင်းနေသည့်အသံကိုပင်ကြားနေရသယောင်။

သူသည်ကား တံတောင်ကိုအရာထင်သည်အထိကိုက်လိုက်သည့်တိုင် အဖျားတက်နေသည့်နှယ် နာကျင်မှုတစိုးတစိပင်မခံစားရပေ။ ပြင်းထန်လှသည့်အပူရှိန်က သူ၏ပင်မအာရုံခံသွေးကြောမျှင်လေးများကို ပိတ်ဆို့ပစ်လိုက်၍ ပူလောင်မှုနှင့်ရေငတ်သည့်ခံစားချက်တို့ကိုသာဖြစ်လာစေခဲ့သည်။

ဖုယွမ်ကျိုး ရေအေးဖြင့် သူ့မျက်နှာကိုအခါခါဆေးကြောလိုက်ပြီး ရေစက်လေးများက တလိမ့်လိမ့်ကျဆင်းနေခဲ့သော ချွေးသီးများဖြင့်ရောစွက်သွားခဲ့၏။ အပူသက်သာစေရန် ရေကိုလက်တစ်ခုပ်စာခပ်ယူပြီးသောက်လိုက်သော်လည်း ဆက်လက်ပူလောင်နေဆဲဖြစ်ပြီး အယ်လ်ဖာဖယ်ရိုမုန်းကသာ သူ့အားအပူသက်သာအောင်လုပ်ပေးနိုင်တော့မည်ထင်သည်။

မဟုတ်ဘူး...ဘာတွေလျှောက်တွေးနေတာလဲ။

ထိုအတွေးစလေး သူ့စိတ်ထဲတွင်ပေါက်ဖွားလာသည်နှင့် ဖုယွမ်ကျိုးသည် ခြောက်လှန့်ခံနေရသည့်အခြေအနေမှနိုးထလာပြီး တမဟုတ်ချင်းတုန်လှုပ်သွားရသည်။

အဆိုပါခံစားချက်က ထူးဆန်းလွန်းလှသည်။ တစ်ခုခုက သူ့အားထိန်းချုပ်ထားသယောင်။ ၎င်းကသူ့အားဆွဲဆောင်ညို့ငင်နေသည်၊ အယ်လ်ဖာတစ်ယောက်အောက်တွင် ဒူးထောက်အရှုံးပေးလိုက်ရန်တိုက်တွန်းနေပြီး အယ်လ်ဖာ၏ စွမ်းအားကြီးသောဖယ်ရိုမုန်းကိုတောင်းဆိုပြီး သူ၏ဆန္ဒအလုံးစုံကိုဖြည့်ဆည်းလိုက်ရန် အတင်းအကျပ်ဖိအားပေးနေလေ၏။

နောက်ဆုံးမတော့ သူသည် အိုမီဂါတစ်ယောက်၏မေထုန်(heat)ကာလအတွင်းကိုရောက်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်သွားပြီး သူ့မျက်နှာသည်လည်း တမဟုတ်ချင်းပြောင်းလဲသွားပေ၏။