အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်

Chapter 42

♎️Chapter 42

ကလေးတုန်းက ယွမ်ယွမ်သည် သူ့ဝမ်းကွဲအစ်ကိုနှင့်သာကစားခဲ့သည်ကိုမမေ့သင့်ပေ။သို့သော် သူမနာလိုဖြစ်ပြီး ခြံဝန်းထဲတွင်ရပ်ငိုနေတိုင်း ယွမ်ယွမ်ကသူ့ကိုချောကလက်ပေးကာ အမြဲချော့ခဲ့ပြီး သူ့လက်ကိုဆွဲကာကစားရန်ခေါ်သွားပေးခဲ့သည်။

သူအိမ်ထဲတွင် ပစ္စည်းတစ်ခုကိုဖျက်ဆီးမိပြီး အမှားလုပ်မိတိုင်း သူ့ကိုသည်းခံပေးပြီး သူ့အစား လူကြီးများ၏ဆူပူမှုနှင့်ပြစ်တင်ကြိမ်းမောင်းမှုတို့ကို ကိုယ်စားခံပေးခဲ့သည်။

ယခုလုပ်လိုက်သည့် သူ့ဝမ်းကွဲအစ်ကို၏အပြုအမူများက သူနှင့်ကျိုးအာတို့ရင်းနှီးပုံနှင့် မခြားနားတတ်ပေ။ သူ့ဘက်မှမသေချာသော်လည်း သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ထိုသူကိုပိုးပန်းပုံကဆင်တူနေခဲ့သည်။

အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိသူသည် ဝမ်းကွဲအစ်ကိုအပေါ် တွင်ပင်အမြတ်ထုတ်၍ရသေး၏။

__

"ကျိုးအာ မင်းကိုသဘောကျတယ်ဆိုရင် ဒီနှစ်တွေထဲမှာမင်းတို့ အတူတူဖြစ်သွားသင့်တယ်..ဒါပေမဲ့ မဖြစ်ခဲ့ဘူးလေ.."

ယွိဖေးက ယောင်ယောင်လေးပြုံးလိုက်မိ၏။

"အဲဒါက သူမင်းကိုဘယ်တော့မှသဘောကျလာမှာမဟုတ်ဘူးလို့ပြောချင်တာပဲလေ..."

ရှဲ့လင်က သူ့အား စိုက်ကြည့်လာလေသည်။

.....

ဖုယွမ်ကျိုး အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်လိုက်ပြီးနောက် သူယွိဖေးကိုဂရုစိုက်ပေးနေရင်း အိပ်ပျော်သွားခြင်းပင်ဖြစ်ကြောင်းသတိရသွားလေသည်။

ရှဲ့လင်ကသူ့ကိုသည်အထိ ခေါ်လာပေးခဲ့တာလား။

သူသည်ကား ထလိုက်ပြီးမှ အိပ်ရာပေါ်ကိုပြန်လှဲလိုက်လေ၏။ အိပ်ပျော်သွားပြီးမှ သူ့ကိုယ်ကသက်သောင့်သက်သာပိုရှိလာပြီး ပျင်းရိလာသောကြောင့် လှုပ်ပင်မလှုပ်ချင်တော့ပေ။

ဘာလို့ငါက ဒီညကိုဒီမှာ မအိပ်ရမှာလဲ..။

မည်သို့ပင်ဖြစ်ပါစေ သူ့မိဘများကအိမ်တွင်မရှိကြပေ။ သူမည်သည့်နေရာတွင်အိပ်ပါစေ အတူတူမျှသာ။ ရှဲ့လင်အိမ်တွင်လည်း အင်္ကျီဘောင်းဘီနှင့် သန့်စင်ခန်းရှိသည်ပင်။