အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်

Chapter 50

♎️Chapter 50

ရှန်းရှီကောက မျက်နှာချင်းဆိုင်အိမ်တွင်ပေါ်လာပြီး သူနှင့်အိမ်နီးချင်းဖြစ်လာသည်။ ဖုယွမ်ကျိုးမှာ ထိုနေရာတွင်အတန်ကြာသည်အထိ သတိလက်လွတ်ရပ်နေရင်း နဖူးပြင်၌ချွေးတလွှာစို့လာရလေ၏။

လွန်ခဲ့သည့်တစ်ရက်က ရှန်းရှီကောသည် ပိုင်ရှင်ကိုဆက်သွယ်ပြီး အိမ်ကိုဝယ်ခဲ့သည်။ ရှန်းရှီကော ဤမျှမြန်လိမ့်မည်ဟု ဖုယွမ်ကျိုးကအိပ်မက်ထဲမှာပင်ထည့်မမက်ခဲ့ဖူးပေ။ မူလက ရှန်းရှီကောကို blacklist သွင်းထားခဲ့ပြီး နောင်အနာဂတ်တွင် သူနှင့်ထပ်မပက်သတ်နိုင်တော့ရန် စီစဥ်ထားခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် အပြီးမသတ်ရသေးခင် ရှန်းရှီကောက သူနှင့်အိမ်နီးချင်းဖြစ်လာခဲ့ပြီ။

ရှန်းရှီကောက သူ့ထံဦးတည်လာခြင်းပင်ဖြစ်ကြောင်း တွေးနေစရာပင်မလိုတော့ပေ။ နောင်အနာဂတ်တွင် သူရှန်းရှီကောကိုနေ့စဥ်နေ့တိုင်းတွေ့ရတော့မည်။ ဖုယွမ်ကျိုး ဘယ်နေရာပင်ရောက်နေပါစေ။ ထိုအတွေးက သူ့အား တုန်လှုပ်စေလိမ့်မည်။

သူ့မျက်နှာမှာလုံးဝပြောင်းလဲသွားရပြီ၊၊ ရှန်းရှီကောကသူ့မျက်လုံးများကိုကြည့်ကာ အပြုံးကတဖြည်းဖြည်းဖျော့တော့လာရင်း သူ့အားနူးညံ့သည့်အသံဖြင့်ပင်မေးလာလေသည်။

"ပြောပါဦး...မင်းကိုယ့်ကိုဘာကြောင့်ကြောက်နေရတာလဲ...မင်းဘာတွေတွေးမိနေလို့လဲ..."

"ကိုယ်နဲ့ပတ်သက်တာကိုလား...ကိုယ့်ကိုလား..."

ဖုယွမ်ကျိုးကား ပါးစပ်မဟဘဲ ရှန်းရှီကောကိုတချက်လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး လက်ဖဝါးပေါ်မှအစင်းရာကို အမှတ်မထင်မြင်လိုက်သည့်အခါ ရုတ်တရက်တန့်သွားရလေ၏။

မနေ့က ရှန်းရှီကောဒဏ်ရာကိုကြည့်ပေးရန် သူဒေါက်တာစွင်းကိုခေါ်ထားခဲ့သော်လည်း ဒေါက်တာပင်ရောက်မလာသေးခင် ရှန်းရှီကောကအရင်ထွက်သွားနှင့်ခဲ့သည်။ တစ်ညကုန်သွားခဲ့ပြီး ထိုသူ၏ဒဏ်ရာကနဂိုအတိုင်းပင်။

သွေးများကိုဆေးကြောပစ်ပြီးပြီဖြစ်၍ ဖုယွမ်ကျိုး ဒဏ်ရာကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်နေရသည်။ ချွန်ထက်သည့်အရာတစ်ခုနှင့် ခွဲခံထားရသလိုပင်။ ဒဏ်ရာကနက်နေပြီး အထဲမှအသားကိုပင်တွေ့နေရသည်။ ထိတ်လန့်စရာကောင်းသည့်တိုင် ရှန်းရှီကောက ဂရုစိုက်ပုံမရပေ။