Κεφάλαιο 4

1.4K 125 36
                                    

Εβίτα

Παίζει να είναι η πιο αστεία ταινία που έχω δει ποτέ στη ζωή μου. Κάθε τρία δευτερόλεπτα εγώ, ο Νίκος και ο Μάριος γελάμε σαν τα χαζοχαρούμενα. Σε εκείνο το σημείο που η πρωταγωνίστρια είδε εκείνον που της άρεσε χωρίς μπλούζα και ήθελε να στείλει στην κολλητή της μήνυμα που να λέει: "Omg, έχασες!" και της έστειλε κατά λάθος "Omg, έχεσες!", πετάχτηκα πάνω από τα γέλια και έριξα καταλάθως το ένα μπολ με τα πατατάκια στο πάτωμα.

Ήμουν σίγουρη πως με τέτοιο θόρυβο θα ξυπνούσα την Άννα που κοιμόταν του καλού καιρού, αλλά τελικά έπεσα έξω-μωρέ, καλά την είπε ο Νίκος βόδι. Και μιας και μιλάμε για τον Νίκο, δε φαίνεται να τον χαλάει που η κολλητή μου βρίσκεται τόση ώρα ξαπλωμένη δίπλα του. Τον τσάκωσα μια-δυο φορές να της χαϊδεύει τα μαλλιά. Πριν λίγο καιρό μου έλεγε ότι ήταν τσιμπημένος με μια συμμαθήτριά του, και ελπίζω ακόμα να είναι. Νίκος και Άννα, Άννα και Νίκος. Δεν μπορώ να πω πως τρελαίνομαι στην ιδέα.

Η ταινία φτάνει τελικά στο τέλος της με την πρωταγωνίστρια να τα φτιάχνει με αυτόν που της αρέσει-τι έκπληξη-και μόλις εμφανίζεται το μαύρο φόντο στην οθόνη με τους τίτλους τέλους, χειροκροτούμε και οι τρεις σαν τα πεντάχρονα. Πρέπει να παραδεχτώ ότι το αξίζει το χειροκρότημά της. Έχω να γελάσω έτσι από τη μέρα που προκάλεσα την Άννα να έρθει στο σχολείο με μια μπλούζα που λέει με κεφαλαία γράμματα: "ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΠΑΝΟΙ'' και να πιάσει κουβέντα στα μισά αγόρια της τάξης. Μιλάμε για κλάμα, όχι απλά γέλιο.

Χασμουριέμαι και τεντώνω τα χέρια μου, με αποτέλεσμα το αριστερό να βρει τον Μάριο στο κούτελο.

-Έι, πρόσεχε, λέει χαμογελώντας.

Σηκώνω το κεφάλι μου από τον ώμο του για να τον κοιτάξω και του χαμογελάω κι εγώ. Κάνω να σηκωθώ, αλλά κάτι με εμποδίζει. Τότε συνειδητοποιώ ότι είναι το χέρι του Μάριου, που είναι περασμένο γύρω από τη μέση μου. Μόλις καταλαβαίνει ότι θέλω να σηκωθώ το βγάζει από πάνω μου και το φέρνει μπροστά από το στόμα του, και χασμουριέται κι εκείνος. Μάλλον είναι μεταδοτικό.

Σηκώνομαι και τεντώνομαι ελεύθερα, μέχρι που μένω παγωμένη σε μια στάση με τα χέρια τεντωμένα πάνω από το κεφάλι, σαν ινδιάνος ζουλού.

Τι ήταν αυτό;!!

Είχα το κεφάλι μου στον ώμο του Μάριου και εκείνος το χέρι του γύρω από τη μέση μου ή χρειάζομαι τρελοκομείο;

ΜείνεWhere stories live. Discover now