Άννα
Ανοίγω ελάχιστα τα μάτια μου και χασμουριέμαι ενώ αναρωτιέμαι που στο καλό βρίσκομαι (αυτό που τρώω φρίκη όταν ξυπνάω οπουδήποτε αλλού πέρα από το δωμάτιό μου πρέπει να σταματήσει). Έπειτα τα γεγονότα της χθεσινής νύχτας διαδέχονται το ένα το άλλο μέσα στο μυαλό μου και ακόμα ανατριχιάζω στη σκέψη ότι έξω από το σπίτι μπορεί αν βρισκόταν κάποιος μανιακός διαρρήκτης. Εννοώ, ποτέ δεν ξέρεις.
Ρίχνω μια ματιά στο ρολόι μου και συνειδητοποιώ πως κοντεύει μεσημέρι. Μάλλον ο φόβος αυξάνει την όρεξη για ύπνο.
Η άλλη πλευρά του κρεβατιού είναι άδεια, κάτι που σημαίνει ότι ο Μάριος έχει ήδη ξυπνήσει. Τρίβω τα μάτια μου και κοιτάζω τριγύρω. Τον εντοπίζω λίγο πιο πέρα, κοντά στη μισάνοιχτη μπαλκονόπορτα να... καπνίζει;!
Ε, όχι. Μπορεί να με τρομάζει κι εμένα η ιδέα ενός ψυχρού δολοφόνου ή διαρρήκτη ή οποιουδήποτε βρισκόταν έξω από το σπίτι, αλλά αυτό παραπάει.
Σέρνομαι μέχρι την άκρη του κρεβατιού προσπαθώντας να απαλλαγώ από τα σκεπάσματα.
-Πόσες φορές σου έχω πει να μην..., ουρλιάζω αλλά η φράση μου μένει μετέωρη γιατί ο Μάριος ξαφνιάζεται τόσο από την αιφνίδια παρέμβασή μου, που το πέφτει το τσιγάρο στο πάτωμα κι εγώ ουρλιάζω ακόμη περισσότερο επειδή φοβάμαι ότι θα πάρουμε φωτιά.
Τελικά ο Μάριος απλά πιάνει το τσιγάρο και πηγαίνει στο μπάνιο για να το πετάξει στα σκουπίδια.
-Είσαι με τα καλά σου; με ρωτάει εκνευρισμένος όταν επιστρέφει κι εγώ τον αγριοκοιτάζω.
-Εγώ ή εσύ; απαντάω εξίσου τσαντισμένη και σηκώνομαι από το κρεβάτι. Μου το υποσχέθηκες! συμπληρώνω ενώ προχωράω προς το μέρος του.
Το μάτι μου πιάνει ένα πακέτο τσιγάρα να εξέχει από την τσέπη του παντελονιού του και ενώνω τα χείλη μου μεταξύ τους για να μην πετάξω καμιά βρισιά.
-Δεν κόβεται εύκολα, είναι το μόνο που λέει εκείνος.
Θα σου δείξω εγώ.
Αλλάζω αμέσως ύφος και τον κοιτάζω συμπονετικά.
-Έχεις δίκιο, λέω πιάνοντάς του το μπράτσο. Ίσως να υπερβάλλω λίγο.
Εκείνος ανασηκώνει τα φρύδια του απορημένος από την ξαφνική αλλαγή της συμπεριφοράς μου κι εγώ του χαμογελάω γλυκά.
Έπειτα με μια αστραπιαία κίνηση κατεβάζω το χέρι μου μέχρι την τσέπη του, αρπάζω το πακέτο με τα τσιγάρα και προτού εκείνος προλάβει να αντιδράσει, το πετάω έξω από την μπαλκονόπορτα.
YOU ARE READING
Μείνε
Teen Fiction-Μείνε για δύο εβδομάδες, είπε προκλητικά. Κι αν μετά θες να φύγεις, φύγε. -Αποκλείεται! του έκοψα κατευθείαν τη φόρα, παρόλο που ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα δεχόμουν... Η 17χρονη Άννα έχει περάσει πολλά για να καταφέρει να είναι σήμερα ο εαυτός τ...