Μείνε

Κεφάλαιο 11

Άννα

Βολεύομαι καλύτερα στον καναπέ και πίνω μια γουλιά από τον καφέ μου. Τη χρειάζομαι την ενέργεια που μου δίνει, ειλικρινά.

Ο Μάριος εμφανίζεται στο σαλόνι κρατώντας τα κλειδιά του στο χέρι.

-Πάω για καφέ, λέει καθώς προχωράει προς την πόρτα.

-Ευχαριστώ για την ενημέρωση, μουρμουρίζω σφίγγοντας το ποτήρι με τον καφέ.

-Και κάνε και τίποτα όσο λείπω. Το υπνοδωμάτιο θέλει ξεσκόνισμα, λέει χαμογελώντας σαρδόνια.

-Ό, τι πεις, μεγαλειότατε, απαντάω ειρωνικά, και εκείνος απλά γελάει και ανοίγει την πόρτα.

Στη συνέχεια βγαίνει έξω και κλείνει την πόρτα πίσω του. Παγώνω στη θέση μου μόλις καταλαβαίνω πως την κλειδώνει κιόλας.

Σηκώνομαι αμέσως από τον καναπέ και αφήνω όπως-όπως το ποτήρι πάνω στο τραπεζάκι. Τρέχω προς την πόρτα και δοκιμάζω να την ανοίξω, αλλά τίποτα. Έτσι, με απόλυτη ψυχραιμία, την κοπανάω πάνω από δέκα φορές, και μόλις ξεσπάω πλήρως κάνω μεταβολή και τοποθετώ τα χέρια στη μέση μου. Πίστευε ότι θα το σκάσω και με κλείδωσε μέσα, το κάθαρμα!

Τώρα που το σκέφτομαι, το να το σκάσω δε θα ήταν και τόσο κακή ιδέα, αν λάβω υπόψη μου ότι έχουν περάσει τρεις μέρες από τότε που πήγαμε στο κλαμπ, και δεν έχω πατήσει το πόδι μου έξω από το σπίτι από τότε. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Μάριος την έχει δει λες και είμαι η υπηρέτριά του ή κάτι τέτοιο. Χθες το πρωί με έβαλε να του φτιάξω καφέ, το βράδυ να βάλω πλυντήριο ρούχων, και σήμερα μου είπε και να ξεσκονίσω. Και στην τελική, δεν ξέρω καν γιατί δέχτηκα να τα κάνω όλα αυτά. Ειλικρινά αναρωτιέμαι πως τα έβγαζε πέρα μόνος του τόσο καιρό.

-Όλο και κάποια άλλη θα είχε σπιτώσει για να του κάνει τις δουλειές, μουρμουρίζω στον εαυτό μου.

Όπως και να έχει, δικαιούμαι λίγη προσωπική ελευθερία. Πρέπει να ξεσηκωθώ. Πρέπει να επαναστατήσω και να διεκδικήσω τα δικαιώματά μου. Ελευθερία ή θάνατος!

Εντάξει, αυτό το τελευταίο ήταν λίγο υπερβολικό.

Κουνάω το κεφάλι μου κάνοντας πέρα κάθε σκέψη, και προσπαθώ να μπω στο μυαλό του Μάριου. Κάπου πρέπει να υπάρχει αντικλείδι. Πού στο καλό μπορεί να το έχει βάλει;

Πηγαίνω στην κουζίνα και ψάχνω εξονυχιστικά και την παραμικρή γωνία. Τζίφος.

Έπειτα μπαίνω στο υπνοδωμάτιο και ψάχνω στα κομοδίνα, κάτω από το κρεβάτι, μέσα στο μπάνιο, ακόμα και πίσω από τις κουρτίνες. Τίποτα.