DIAMOND KNOT Detective Atlas Carberry book 2 (completed)

CHAPTER 7

What is wrong with her nerves! Ang galit na sabi ni Aurelia sa kaniyang sarili. Normal lang naman para sa kanila ang mag-usap ni detective Carberry. And this is no extraordinary instance.

She's being silly, ang sabi pa ng kaniyang isipan habang sakay siya pababa ng elevator. At pagkalapag ng elevator at bago bumukas ang pintuan ay pinagmasdan niya ang kaniyang imahe mula sa makintab na pintuan. Malakas niyang nilinaw ang kaniyang lalamunan at paghawi sa gitna ng pintuan ay humakbang siya palabas.

She turned on the right side at binagtas niya ang pasilyo patungo sa kaniyang opisina at pagtapak niya sa kaniyang office ay hindi si detective Carberry ang naghihintay sa kaniyang nakaupo sa isa sa mga armchair. It was Yosef Benigno. Ang anak ng namayapang si doctor Benigno na kasamahan niya sa unibersidad at isa sa mga taong hinayaan niyang maging malapit sa kaniya at dahilan kung bakit muli siyang nakaramdam ng sakit.

When her colleauges died it was like she felt the pain again. The pain that her young seventeen- year-old heart endured. At nang makita niya si detective Carberry na agaw-buhay ay lalo siyang nakaramdam ng takot at sakit.

Those were the feelings that she never wanted to feel again. Ang takot at sakit na mawalan ng mahal sa buhay.

Tumayo si Yosef mula sa pagkakaupo nito sa malambot na armchair at malapad ang ngiti sa mga labi nitong humakbang palapit sa kaniya.

"Uh...Yosef." Ang kaniyang sambit and a forced smile curved into her lips at humakbang siya palapit para salubungin ang pagbati nito sa kaniya. She felt his right hand plam pressed on her back and his cheek on her cheek.

"I'm sorry kung late na akong dumalaw," ang sabi nito sa kaniya habang nanatili itong nakatayo.

"Yeah, you...surprised me." ang kaniyang sagot.

"Hindi na kasi ako makapaghintay, it's been a month na hindi kita nakita, biglaan ang pag-alis mo, then I heard this morning na nagreport ka sa university kaya nalaman ko na...nakabalik ka na ng Pilipinas." Ang paliwanag nito sa kaniya.

"Yeah, I just took a quick breather and visited my mentor sa Richmond," ang kaniyang sagot. Yosef was about to speak nang tumunog ang buzzer at napakagat siya sa kaniyang dila dahil alam na niya kung sino ang nasa labas ng kaniyang building.

"Excuse me, I am expecting him." Ang kaniyang sabi kay Yosef at saka niya ito tinalikuran. At dali-dali siyang naglakad patungo sa main door ng kaniyang building. Hindi niya gusto na mayroong sabay siyang bisita. Not that detective Carberry is a guest pumunta ito nang dahil sa case. At si Yosef ay ang kaniyang bisita.

She pulled open the metal doors at bumungad sa kaniya si detective Carberry na may ngiti sa mga labi nito.

"Uh hi." Ang bati nito sa kaniya.

"Uhm, come in." ang kaniyang sagot at tumango ang kaniyang ulo. And she pulled open the door, wider for him to get inside. Nauna siyang naglakad at narinig niya na isinara nito ang pinto paghakbang nito papasok and she could also feel his gaze on the top of her head.

"I brought some coffee," ang narinig niyang sabi nito nang malapit na sila sa kaniyang opisina at doon nga ay nakaupo sa arm chair si Yosef. Na nagtaas ng dalawang kilay nito nang makita si Detective Carberry.

Mabilis na tumIkom ang mga labi ni Atlas nang bumungad sa kaniyang mga mata si Yosef. He was dressed well at mahahalata na nag-ayos pa muna ito bago ito nagtungo sa opisina ni doctor Crime. His hair was combed well parted on the side na nilagyan ng gel or wax dahil sa tingin ni Atlas na kahit padaanan ng electric fan ay hindi babagsak ang buhok nito Though it really looks nice lalo na kung ikukumpara sa kaniya.