DIAMOND KNOT Detective Atlas Carberry book 2 (completed)

CHAPTER 15

It was supposed to be a lunch meeting between him and doctor Aurelia. But he was feeling a bit laid back and relaxed. Tila ba it was normal for him to spend the afternoon inside her house. Help her prepare their meal and have lunch together. Ang tanging nagsasabi lang na hindi normal ang sandali na iyun ay ang paksa ng kanilang usapan.

They were not talking about on how they spend their days, about their lives like normal people do. Because their topic in front of their lunch table was about their case. They were cahtting about the crime scene, the suspects, and of course the victims.

Pero kahit pa may pagkahindi normal ang kanilang usapan. Kahit pa tungkol sa krimen at mga patay ang kanilang pinag-uusapan ni doctor Aurelia ay hindi na niya iyun isyu sa kaniya. He will tae every opportunity makasama at makausap lang niya ito kahit pa nang dahil lang sa trabaho.

He is willing to take every case kung ang ibig sabihin lang nito ay oportunidad na makasama niya sa trabaho si doctor Aurelia. Kahit...sa trabaho lang.

She was explaining about the blood stains sa bedsheets ng mga biktima. Tungkol sa trail of blood at ang explanation nito sa possibility kung bakit ganun ang stains ng dugo sa bedsheets.

"You see? Sisirit ang dugo dahil malakas ang pulso sa leeg that explains the rain of blood malapit sa paanan ng kama." Ang pagpapatuloy nito.

Tumango ang kaniyang ulo para sabihin na naintindihan niya ang sinasabi nito. But what it looks like she wanted to explain it to him further.

"Come on let me show you." Ang sabi nito sa kaniya. She nodded her head once para sabihin sa kaniyang sumunod siya rito. Nauna na itong naglakad patungo sa isa sa apat na pintuan na nasa right side na bahagi ng bahay.

Hindi iyun ang pintuan na kaninang pinasok nito nang ihatid nito ang bag ng toiletries. Iyun ang pintuan na katabi nito. Nagpatuloy ito sa paglalakad habang nakasunod siya and he couldn't help on not to look at her back profile.

She's not thin. She's got meat on her bones and curves on the right places that her white shirt and wide leg pants wasn't able to hide in his eyes.

Napansin niyang mahilig itong magsuot ng mga maluluwag na pantalon. Though he saw her wore dresses and straight pants, pero mas madalas na maluluwag na pantalon na may flowy na tela ang suot nito. Na madalas nitong ternuhan ng slip on or laces low cut sneakers na madalas kulay itim o puti.

She turned the knob and the door opened. Kinapa ni doctor Aurelia ang switch ng ilaw sa tabi ng pintuan para buhayin ang ilaw sa loob ng silid.

"This is my office here sa bahay, come on." Ang pagyakag nito at nauna na itong humakbang sa loob at siya naman ay sumunod kay doctor Aurelia and he stepped insde the room. At bumati sa kaniya ang isang malawak din na silid. Halos sinlaki na nga iyun ng kaniyang unit to think na office lang ito ni doctor Aurelia sa bahay nito.

Pagpasok you will see the wide office table that was facing the left side of the room kung saan naroon naman ang maliit na sofa, dalawang cushioned armchair, at sa pagitan ng mga ito ay isang square shaped wooded coffee table. At sa pader naman ay ang mga mataas na bookshelf lined of different kinds of books.

Mayroong glass divider na tila isang French door that seperates the office area from a resting or slleping area sa loob ng malapad na silid. At doon dumiretso si doctor Aurelia. And he saw a double sized bed with beige colored comforter and sheets. Accentuated with dark coffee colored pillows.

Tumayo si doctor Aurelia sa paanan ng kama. The front of her legs were touching the dark wood bedframe. She turned to look at him. "Kasing taas ko lang halos lahat ng babae right?"

Tumango si Atlas, "yeah about five foot two or three."

"I stood five foot-three," ang sagot nito na may pagtango, "now...luluhod ako rito sa paanan ng kama and I will put my arms behind my back like it was bounded...and you...stood behind me." ang utos nito.