DIAMOND KNOT Detective Atlas Carberry book 2 (completed)

CHAPTER 27

Hinaplos ni Atlas ang pisngi ni Aurelia while she was sleeping soundly next to him. Nakabalot ng kumot ang kanilang mga katawan habang magkaharap silang nakahiga sa kama nito.

Her face was nuzzled in his bare chest and he could feel her warm breath touched his chest everytime she will breathe in her lips. Hindi na niya namalayan kung ilang minuto o may oras na ang lumipas na nakahiga lamang silang dalawa sa kama habang pinagmamasdan niya ito.

Pagkatapos nitong ilahad ang mga pangyayari sa nakaraan ay nakatulugan na nito ang pagluha. It was like her tears has accumulated for years at ngayon lamang nito inilabas. He remembered how she wailed like a banshee. Naramdaman niyang nagtaasan ang mga balahibo niya sa kilabot dahil sa panaghoy nito.

Ngunit sa kabila ng kilabot na kaniyang naramdaman ay hindi niya ito pinigilan. He let her tears pour like a dam dahil alam niyang iyun ang kailangan ni Aurelia. He thought how her young life was hard. How she endured the pain and grief and the guilt of losing her family nang dahil sa lalaking inibig ng bata nitong puso.

And while she lay down beside him while she soundly and peacefully sleeps it was like she was years younger in her eyes. She showed him her vulnerable side. Hindi ang doctor Aurelia Crime na professional ang pakikitungo. Hindi ang doctor Aurelia na laging seryoso sa trabaho at may pader na nakaharang sa lahat para to keep her distance with everyone lalo na sa katulad niya.

And he was glad. His heart was in clouds dahil sa...siya ang lalaking inibig ni Aurelia sa kabila kaniyang propesyong kinamumuhian nito. at katulad ng kaniyang ipinangako kay Aurelia, ay poproteksiyunan niya ito at hindi niya sasaktan.

Muli niyang hinaplos ang pisngi ni Aurelias and his fingertucked the strand of hair behind her ear at she sighed a little before she rubbed her cheeks down on the soft pillows.

Parang bata itong natutulog sa kaniyang tabi, ang sabi ng kaniyang isipan. At muling pumasok sa kaniyang isipan ang kabataang ninakaw kay Aurelia nang sandaling iyun.

It was devastating to her. Ang makita ang iyung pamilya na nilapastangan at kinitil ang mga buhay sa isang hindi makatarungan na paraan. Lalo na ang ginawa sa mama nito. Hindi lang pinatay ng mga suspect ang mama ni Aurelia by shooting her in her head twice ayun kay Aurelia but from her naked state and the smell of semen agad na nasabi ni Aurelia na nirape din ang kaniyang mama. At nalaman niyang buntis ito nang dahil sa ultrasound report na nakita ni Aurelia sa tabi ng nighstand.

Ang katawan ng ama naman nito ay nasa may hagdanan na katulad ng iba pang mga pinatay ay sa noo ang tama ng bala. At ang lola nitong si Doña Clara ay may tama rin ng baril sa noo nito nang tatlong beses. At ang mga kasambahay ay may tig-isiang tama ng bala sa mga noo nito.

Out of panic ay hinawakan ni Aurelia ang lahat ng kaniyang mga mahal sa buhay leaving her own prints sa crime scene. At doon na rin nito nakita ang badge ni Fabio Ramirez. But the badge was not enough to pin Fabio sa krimen lalo pa at may alibi ito at ama nito ang mayor.

And feeling left alone and betrayed by the force na dapat ay magtatanggol sa mga katulad nilang biktima ng krimen ay naisipan ni Aurelia na sumapi sa makakaliwang grupo nang magtungo na ito sa Maynila para ipagpatuloy ang pag-aaral nito sa gabay ng abugado ng pamilya nito.

But lights from the heaven's above sa katauhan nina doctor Caspin at doctor Benigno na tinulungan nila si Aurelia na makawala sa grupo sa panahong isasalang na ito sa armadong grupo. At naalala niya ang mga salitang sinabi ni Aurelia sa kaniya habang lumuluha ang mga mata nito.

"And that made me...make a huge U-turn in my life...I thought to myself that...kung hindi ko man magawa sa pamilya ko na tulungan sila...bakit hindi ko...gawin sa iba? Help the victims by telling who killed them...at...doon ko nga naisip na...mag-aral nang pagiging forensic pathologist sa ibang bansa."