"அப்பா, அபி மாமாக்கு எப்போ சரி ஆகும்?" அபிக்கு சிகிச்சை தொடங்கப்பட்டு, கிட்டதட்ட அரைமணி நேரம் கழித்து அறையை விட்டு வெளியே வந்த அரவிந்தனிடம் எதிர்பார்ப்புடன் கேட்டாள், தீரா. அவளை தொடர்ந்தே தங்களின் மாமாவை நோக்கினார்கள், இளவரசிகள். இரவு நேரம் என்பதால் வேறு எவரையும் எழுப்பிடாமல் அரவிந்தனை மட்டும் எழுப்பி, விஷயத்தை சொல்லி உடனடியாக சிகிச்சையை ஆரம்பித்திருந்தார்கள் அவர்கள்.
"அவன் கண்ணு முழிக்கவே கிட்டதட்ட ஒரு வாரம் ஆகும் தீரு மா.. காயம் ரொம்ப ஆழமா இருக்கு. அதுவரையும் பூமில நீங்க மூணு பேரும் தான் சமாளிக்கணும்." பெருமூச்சுடன் கூறினார், தீராவின் வளர்ப்புத் தந்தையாகிய அரவிந்தன்.
"இல்ல, மாமா. இனி எங்கலாலயும் அங்க போக முடியாது" ரக்ஷாவின் அமைதியான சொல்லுக்கு, தீராவின் ஏன் என்னும் கேள்வி வார்த்தையாக வந்ததென்றால், அரவிந்தனின் பார்வையே அக்கேள்வியை சுமந்து இளவரசிகளை நோக்கியது.
"ம்ச். கடைசியா அவன் போறதுக்கு முன்னாடி என்ன செஞ்சான்னு நீ கவனிக்கலையா, தீரா?" அலுத்துக்கொண்டது போல் தீராவை நோக்கி எழுந்த மாயா, "அது எல்லை கவசம். இனி திரிபுரா நகரத்துக்குள்ள எங்க ரெண்டு பேராலையும் போகவே முடியாது, மாமா." ஷேனாவின் மீதான எரிச்சலுடன் தன் மாமாவிடம் முடித்தாள்.
"அட கடவுளே! இனி பதினாலு வருஷம் ஆகுமே அந்த கவசம் ஒடைய!" மாயாவின் சொல்லை கேட்டு அரவிந்தன் அதிர்ந்தாலும் உடனடியாக, மாற்று யோசனைகளை சிந்திக்கத் தொடங்கிவிட்டார். ஆனால், சரியானதாக எந்த யோசனையும் பிடிபடவில்லை.
"கவியும் ராவியும் வேற ஒரு வாரத்துக்கு தேவராஜ்யம் கெளம்பீட்டாங்க; அவங்க இருந்தாலாச்சும் உனக்கு துணையா அனுப்பலாம்" அவரின் பார்வை தக்க விடையின்றித் தன் மகளை நோக்க, "ஒன்னும் பிரச்சன இல்ல, ப்பா. பூமிலயே தான் எனக்கு அண்ணணுங்க இருக்கானுங்களே. நா அவனுங்கட்ட நேத்தே பேசிட்டேன். அங்க நா சமாளிச்சுக்குறேன், நீங்க மாமாவ மட்டும் நல்லபடியா பாத்துக்கோங்க. என்னை பத்தி கவல படாதீங்க." அவளின் ஆறுதல் சொல்லுக்கு பிறகே சற்று நிம்மதிக் கொண்டார், அரவிந்தன்.
YOU ARE READING
காவல் வீரா - 2 (ரக்ஷவனின் சாகச பயணம்)
Poetryகுறிப்பிட்ட காலம் கடந்தும் தன் வாழ்வின் இலக்கினை அறியாமல் விளையாட்டு பிள்ளையாகவே வளம் வரும் நாயகன்... புவியின் ரட்சகன்.. அவனது பிறப்பின் நோக்கத்தை அறியும் நேரம் எண்ணிலடங்கா இன்னல்களை சந்திக்க நேர்கிறது. அந்த துயரிலும் தன்னை அறிய அவன் மேற்கொள்ளும் ஒ...