Chapter 14

1.2K 276 160
                                    

"වැලිගම්බර ප්‍රාතමිකය"
මාදව කිව්වෙ සුවිසාල අකුරෙන් කලු ලෑල්ල පුරා මොනවදෝ ලියන අතරෙ.
"ඔය කළු ලෑල්ලෙ කෙහෙල් මුවක්වත් අතුල්ලන්න වෙයි සුදු මහත්තයා ! ලියන මෙලෝ හසරක් පේන්නෙ නෑ."
මාදවට හිටපු එකම ශිෂ්‍යයො දෙන්නත් නඩු කියනවා ඇහිලා මාදව හැරිලා බැලුවෙ මූණ ඇද කරගෙන.

"කොහොමහරි බලාගනිල්ලා.. රෙද්ද ! ඒක මගෙ වැඩක් නෙවේනෙ.. කට වහගෙන පාඩම අහන් ඉන්න බැරිනම් මහන්සි අරින එක නවත්තලා දාලා පඩිපෙලේ ඉතුරු ටිකත් සුද්ද කරලා දාන්න !"
මාදව කියනවා ඇහිලා අජේ මංජු දිහා බැලුවත් මංජුත් මොනවත් නොකීව නිසා අජේ කටවහගත්තා.

"ඔයාලට මන් මොනාද උගන්නන්න ඕනි ?"
මාදව එහෙම ඇහුවෙ තමන්ගෙ අතේ තිබුන හුණු කූර ඇගිලි තුඩු මැද්දෙ තද කරගෙන. ඉස්කෝල ගොඩනැගිල්ලෙ තිබුන මේස පුටුත් හෝදලා වේලලා අලුත් පාටට තිබුන නිසා ගොඩනැගිල්ල ඉස්කෝලයක් වගේ පේන්න පටන් අරගෙනයි තිබුනෙ.

"ඔයා ගුරුවරයෙක් නෙවේනෙ.. විදුහල්පති කෙනෙක්නෙ.."
අජේ කියනවා ඇහිලා මාදව අජේ දිහාවට හුණූ කූර එව්වෙ තරහෙන්.
"එකපාරට විදුහල්පති වෙන්න බෑ. මාත් උගන්නන්න දන්නවා. උඹලට කට වහගෙන ඉන්න බැරි නම් කටෙයි පුකෙයි පොල් මුඩ්ඩක් ගහලා අර පහල කුඹුරු දිහාවට විසි කරලා දානවා.."
මාදව කියනවා ඇහිලා අනිත් තරුණයො දෙන්නා හෙමිහිට හිනාවුනේ මාදවට තරහ ගියාම ඒ අයගෙ ඉහේ මල් පිපුන නිසයි.

"හොදයි එහෙනම්.... මේ ලස්සන හිරුමල් පිපෙන උදේ අපි කරුණා හිත් වලින් පාඩම පටන් ගමු.. මන් ඔයාලට පරිසරය උගන්නම්"

මාදව කියනවා ඇහිලා අජේ කම්මැලිකමේ මංජුගෙ කකුල් දෙකට හේත්තු වෙලා නිදි කිරන්න ගත්තත් මංජු බකමූණා වගේ මාදව කලු ලෑල්ලෙ අදින කුරුටු බලි දිහා බලන් හිටියෙ නිසොල්මනේ. ටික වෙලාවක් එහෙට මෙහෙට කියව කියව ඇවිද්ද මාදව අන්තිමේ හුණු කොට්ටයක් හෙව්වෙ කලු ලෑල්ල මකන වුවමනාවෙන්. ඒ වුනත් මේසෙන් එලියෙ ජනේලෙ ලගට වෙලා කවුදෝ මාදව දිහා බලාගෙන ඉන්නවා දැකලා මාදවත් ජනේලෙට කිට්ටු වුනා.

කලින් දවසක පොල් පිත්තක් හොයන්න ආපු පුන්චි පිරිමි ලමයා ජනේලෙ කම්බි කූරු වල එල්ලිලා මාදව දිහා හිනාවක් මූණෙ පුරවගෙන බලන් ඉන්නවා දැකලා මාදවගෙ මූණෙත් සද්දන්ත හිනාවක් මතු වුනා.
"ඔයා අදත් පොල් පිත්තක් හොයන්නද ආවෙ ?"

ලාවුළු | boy love | ongoingDonde viven las historias. Descúbrelo ahora