Fantastik bir evrenden, başka bir fantastik evrene geçmekten daha kötü bir şey varsa; o da kocam olmayan birinin yatağında uygunsuz bir şekilde uyanmamdı. Üstelik karısı olduğumu ve karnımda çocuğunu taşıdığımı iddia ederek.
İlk geldiğim evrende zam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(19)Aquanın Alfası
Bir kişinin şaşırması bazen yeteri kadar bir şey ifade etmezdi ancak bir topluluk hep beraber şaşırıyorsa işin ilginç boyutu ciddi anlamda düşünülmeliydi. Bazıları Mara'ya kaçık profesör derken bazıları inanıyordu.
Evren kendi içinde her yerde olduğu gibi fikir ayrılığı yaşıyordu. Büyünün olduğu yerde bile imkansızlıklar merak uyandırıyordu. Ancak Mara keşifleri sayesinde yüz on dört tane evrenin birbiriyle temas halinde olduğunu öğrenmişti. Büyülerin kökenine indiğinde ise deneme yanılma yoluyla mevcut notlara girip sonra da sisteme geçmesini sağlayanlar vardı.
O halde neden deneme yanılma yöntemini kullanan ve bunu kimseye açıklamayan birileri olmasın diye düşünüyordu? Eğer temas bir şekilde gerçekleşmiş olmasa bir başkasının ruhunun onların evreninde ne işi vardı?
"Ne?"
"Nasıl?"
"Buradan başka bir yer mi Profesör?"
Sorular ardı ardına patlarken Mara sessizliği korumak için elini kaldırdı. "Bir yerden bir yere ışık hızında gitmek mümkün mü?"
"Evet ama ne yazık ki sadece size mümkün," diyen Olivia oldukça üzgün bir ses tonu kullandı.
"Peki Basillan'ın sonu sadece haritada gördüğümüz kadar mı? Surlar, deniz, boşluk vs vs... Peki sonra ne var?"
"Umarım korkunç yaratıklar yoktur Profesör?"
"Bizim hiç bilmediğimiz başka bir evren var, evrenler. Onlar da tıpkı sizin gibi bu konuyu konuşup şaşırıyor düşünsenize."
"Peki neden irtibat halinde değiliz Bayan Mara?"
"Herkes kendini gizli tutmak ister. Mayamızda hırs ve ihtiras var, güç ve kavga var. Elindekinden daha çoğuna kim sahip olmak istemez ki?"
"Ben istemem, herkes gayet mutluyken ne gereği var?"
