Fantastik bir evrenden, başka bir fantastik evrene geçmekten daha kötü bir şey varsa; o da kocam olmayan birinin yatağında uygunsuz bir şekilde uyanmamdı. Üstelik karısı olduğumu ve karnımda çocuğunu taşıdığımı iddia ederek.
İlk geldiğim evrende zam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorum yapın vicdansızlar 🥲
(31) Bedenin İzi
"Kim var orada?"
"James, ben özür dilerim. Odada olduğunu bilmiyordum." Neyse ki üzerinde çamaşırı vardı yoksa bu rezilliği asla unutamazdım.
"Peki odamda ne arıyordun?"
Yakalanmanın paniği ile kalbim çarparken söyleyeceklerimi toparlamaya çalıştım ama sert konuşması yardımcı olmuyordu. Kem küm yapmak üzereyken "Biraz aklım karıştı," dedim ve yüzümü incelemeye başladı.
"Sen de zaten bir haller olduğu belli ama ne olduğunu çözemiyorum. Odamda ne arıyordun?"
"Kötü bir niyetim yok inan ki?"
"Ona ben karar veririm."
"Abinle biraz limoniyiz," diyerek gerçeğin birazını anlatmaya karar verdim.
"Evet yemekte anladık onu."
"Ben de biraz düşünmek amaçlı odaya gitmek istemedim ve bu katta boş oda olup olmadığını hatırlayamadım. Hamilelik ne yazık ki bazı bilgilerimi sıfırlamış gibi."
"Bu katta başka oda yok. Ancak ben eğitim göreceğim için bir süre akademide kalacağım, düşünmek ve yalnız kalmak için burayı kullanabilirsin iznim var."
"Gerçekten mi, James... çok teşekkür ederim," diye rahat bir nefes verdiğimde şaşırdı.
"Durum ondan kaçacak kadar vahim demek ki Valeri. Sorun her neyse en kısa sürede halledersiniz umarım."
"Umarım, sağ ol," deyip arkamı döneceğim an tekrar seslendi.
