Fantastik bir evrenden, başka bir fantastik evrene geçmekten daha kötü bir şey varsa; o da kocam olmayan birinin yatağında uygunsuz bir şekilde uyanmamdı. Üstelik karısı olduğumu ve karnımda çocuğunu taşıdığımı iddia ederek.
İlk geldiğim evrende zam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(46) Pearlynine'la Uçuş
Havadaki sekiz ejderha aynı anda gökyüzüne doğru alev püskürttü ve sekiz alev bir araya topanıp devasa bir gürüldeme oldu. Bu da bizim kutlama sevincimizdi. Deplesmanda yenilmişlerdi, evimizde kazanmıştık...
Ev, yuva, aidiyet... Bu kavramların üçüne de uzak olduğum halde nasıl kalben benimsiyorum? Annem ve babam kızlarının yokluğunu nasıl karşıladı? Kendi çocukları için korkudan ve meraktan deli olduklarını hissedebilirdim. Ben de karnında benim olmayan bir çocuk için çabalıyordum. Onu koruma hissiyatı içimde git gide yükselirken ailem beni koruyamadığı için kendini perişan ediyor olmalıydı... Onları çok özlemiştim, annesinin dizine yatıp saçlarının okuşanmasını bu duyguyu tadan herkes özlerdi. Babasının güvenli kolları arasında olmayı da öyle.
Turnuva kutlamalarını izlerken başımı otobüsün camına koyar gibi düşüncelere daldığımı yeni bir ateş kelebeği ile fark ettim. İnsanı iki dakika kendi halinde bırakmıyorlardı. İgnislerin ejderhaları gökyüzünde art arda uçup koca bir ejder treni oluştururken onları izledim.
Kutlama yapacaklar, ilk kutlama oyuncular ve onlara eşlik edecek yalnızca bir kişi ile olur. Bil bakalım bu kutlamaya uçmak için ne gereklidir?
Greinner zihnime konuşunca kolonya koklamış gibi kendime geldim. "Ne bana üzerine binip uçmayacağımı söyle."
Harvey'in seni seçtiğinden oldukça eminsin yani?
Sözleriyle bocalarken dürbünü aldığım gibi gözlerim onu buldu. Emin değildim ama kimi seçecekti o zaman. Sabaha kadar sürerse bu gece de eve gelmeyecek demekti. Ne hissettiğimi bir süre tarttım. Kahrolmamıştım elbette ama sevinememiştim de. Peleriniöin ucunu düzeltir gibi yaptım. "Haber verdiğin için sağ ol Greinner, tebriklerimi iletirsin."
Hamile duygusallığı mı yoksa bu?
"Hiçbir duygusallığım yok bunu da nereden çıkardın?"
O halde ruhuna bağlı minik kalbin neden kırıldı?
"Zıkkımın dibinden, duygularımın içinden çık ve kendi işine bak," deyiverdim sinirden ve karşılığında keyifli bir gürleme aldım. Bu kadar iç içe yaşamak normal değildi, ağız tadıyla yalan bile söyleyemiyordum!
