YOUNG BOSS ~JİKOOK~

²³EVET

Gözlerimi açtığımda ne olduğuna dair herhangi bir fikir yoktu ve tek hatırladığım toplantı odasının etrafımda döndüğüydü.

Şu anda ise şöyle bir etrafta baktığımda Jungkook'un odasında onun masasının karşısındaki
uzun siyah deri koltukta uzanıyor olduğumdu. Başım fena halde, evet çok fena halde ağrıyordu. Ayak ucumda oturan Jungkook, görüş alanıma girdiğinde koltuğa yaslanmış, ceketini çıkarmış, elini gözlerini kapatacak şekilde başına yaslamış oturuyordu.Kahretsin şu halimle bile gözüme çok seksi görünüyordu. Neyse bu terbiyesiz düşüncelerimi aklımdan kovup doğrulmaya kalktığımda Jungkook, beni fark etti ve hemen yerinden kalkıp omuzlarımdan tuttuğu gibi beni geri yatırdı.

"Kalkma" dedi ve beni geri yatırdıktan sonra ayağa kalktı ve hızla kapıya yönelip Taehyung'a

"Kendine geldi yiyecek bir şeyler söyle" dedi ve tekrar benim yanıma gelip, koltuğun kenarına oturup o görmeye alıştığım şefkatli bakışlarıyla gözlerime odaklandı.

"Bir gün gerçekten korkudan ölmeme sebep olacaksın" dedi eli ile yüzümü okşayarak konuşmaya devam etti.

"Kahvaltı yapmadın dimi ilacını da almadın" dediğinde yaramazlık yapan küçük çocuklar gibi bakışlarmı kaçırdığımda Jungkook, yüzüme doğru eğilip yüzümü ellerinin arasına alarak, gözlerine bakmamı sağladı ve dudaklarını dudaklarımla buluşturduğunda işte tüm açlığımın bittiği an diye geçirdim içimden. Derin bir öpüşten sonra

"Abarttım sanırım özür dilerim " dedi ve tam bir daha öpecekken kapı çaldı. İkimizde birbirimize bakıp gülümsediğimizde içeri girmemesinden kapının oradakinin Taehyung olduğunu anlayabiliyorduk. Taehyung bir elinde  yiyecek bulunan tepsi ve diğer, diğer elini gözlerine kapatmış bir vaziyette içeri girdiğinde Jungkook, kahkahasını engellemek için dudaklarını bastırıyordu ki bununda pek yardımcı olmadığı kesindi ve Taehyung'a

"Gel şebek gel" dediğinde Taehyung

"Kusura bakmayın ama 2 saat gel demenizi bekleyemezdim "dedi Jungkook ile tekrar göz göze geldiğimizde kafasını olumsuz anlamda sallıyordu ki Taehyung elindekileri

"Bunlar bitecek Valla çok falan demem ağzına zorla tıkarım yeter ama her dakika kalp krızi riski ile dolaşmak istemiyorum senin yüzünden " dedi Jungkook,

"İlk defa evet, ilk defa şu deli ile aynı fikirdeyim " dediğinde Taehyung karşımdaki koltuğa kurulmuş kollarını göğsünde birleştirmiş tam bir Anne edası ile bana bakıyordu
ki Jungkook

"Tamam sen çıkabilirsin Taehyung ben yanındayım " dedi Taehyung Jungkook'u duymamak için
resmen çaba sarfediyordu ki Jungkook

"Bak hiç üstüne alınıyor mu?" dedi Taehyung, bir anda ayağa fırlamış bu sefer göğsünde birleştirdiği ellerini beline yerleştirerek

"Ama Bay Jeon yani şikayet edeceğim sizi arkadaşımı çalıyorsunuz" dediğinde Jungkook
gayet yüksek sesle

"Geberteceğim seni çık dışarı" diye bağırınca Taehyung iki üç adım geri gitse de vazgeçmeyerek

"Bu ne ya o benim arkadaşım ama" dediğinde Jungkook artık dayanamayarak

"Sen halen buradamısın " dedi ve koltuktan bir hışımla fırladığında Taehyung, artık kurtuluşunun olmadığını anlayarak odadan ?çıktı. Jungkook'a gülümseyerek

"Gerçekten çocuk gibisiniz " dediğimde

"Valla bu çocuk başka dilden anlamıyor" dedi

"O benim arkadaşım hatta kardeşim gibi anlıyor musun? Benim için endişeleniyor ve gerçekten üzülüyor" dedim