YOUNG BOSS ~JİKOOK~

⁵⁷İLK SAVAŞ

Gözlerimi mükemmel bir sabaha açtığımda içimde bir umut vardı. Bu gün Aslanımı kontrole götürecektik. Sanki doktor güzel şeyler söyleyecek ve Kwan'nın bir şansı olduğunu müjdeleyecekmiş gibi hissediyordum......

Koynumda uyanmış ve beni uyandırmak için ellerini ayaklarını sallayan Kwan, alnına bir öpücük bıraktım ve sımsıkı sarıldığımda. Belimden sarılmış ve başını boynuma gömmüş olan Jungkook mırıldanır gibi

"Şu anda o farenin yatağında, benim ise koynunda olmam gerekiyordu bebeğim" dediğin de kıkırdadım. Evet, dün akşam ne yaparsak yapalım Kwan'nı, yatağında uyutamamıştık. Her defasında ağlamış ve en sonunda bizimle beraber, benim koynumda uyumuştu. Tabi ki Jungkook'un bu gece için güzel hayalleri vardı. Loğusa dönemim bittiği için seviniyordu ama Kwan, gerçekten savaşıyordu babası ile ayrıca, kesinlikle ve kesinlikle beni babası ile paylaşmayı reddediyordu...

Kwan, o minik elleri ile göğüslerime vurduğunda, aslında karnının acıktığını biliyordum. Fakat Jungkook tam boynumun arasından

"Nispet yapıyorsun dimi hergele" dediğinde kahkaha atarak, Kwan'nı kucağıma aldım ve karnını doyurmak için mememi ağzına verdiğimde Jungkook, tekrardan hayal kırıklığı ile gözlerime baktı

"Ben dayanamayacağım Meleğime baksam iyi olacak " dedi ve yataktan kalktığında hafif eğilerek Kwan'nın başına bir öpücük bırakırken

"Çok şanslısın minik fare ama bunların hepsini yazıyorum" diye tehdit etmeyi de ihmal etmedi. Yavaş adımlarla odadan çıktığında Aslanıma baktım. Bir bebek, gülümseyerek meme içer mi hiç ? o içiyordu. Şu anda gözleri gözlerimde, elleri göğsümde ve dudaklarında yarım gülümseme ile karnını duyuruyordu tam bir fare idi ve tam ısırmalık, yenmelikdi....

1 saatin ardından kahvaltımızı yapmış, hazırlanmış ve ve doktor ile randevumuza yetişmek için yola koyulmuştuk. Jungkook da ben de tedirgindik. Tam 4 aydır nerede ise her hafta gidiyorduk muayeneye, halen daha araştırmalar yapılıyordu. Olumlu sonuç verebilecek ameliyatlar söyleniyordu ama biz, olumlu sonuç kesinliği olmadan Kwan'nın, minicik bedenini ameliyathaneye sokmak istemiyorduk...

1.5 saatlik yolculuğun ardındın hastanede doktorun muayene odasındaydık. Kwan muayene adilmiş ve doktorun açıklama yapmasını bekliyorduk doktor güleç bir yüz ile oğluma baktı ve yine aynı yüz ifadesi ile bize baktığında içimde bir umut filizi yeşerdi. Doktor,

"Şimdi Kwan bebek gayet iyi size, müjdeli bir haberim var. Kwan'nın duyma engelinin düzeltilmesi için bir yolumuz var artık " dediğinde Jungkook ve ben birbirimize umut ve heyecan ile baktıktan sonra tekrar doktora yöneldik. Doktor soru dolu bakışlarımız karşısında konuşmasına hızla devam etti.

"Kwan'nın kulaklarında iç kulaktan gelen bir işitme engeli var. Şimdi size teknik olarak anlatman uzun sürer, ama araştırmamızın sonucu Kwan'nın, işitme engelinin uzun bir zaman alsa da düzelecek olduğunu saptadık. Bunun için Amerika da doktorluk yapan bir Koreli doktor arkadaşımız var. Onun ile iletişime geçildi ve Kore'ye davet ettik. Kwan'nın durumunda olan ve aynı nedenle işitme engeli olan 3 bebek ameliyatına girmiş ve hepsinden de olumlu sonuç almış, ilk bebek 2 yaşında iken ameliyat edilmiş ve 9 yaşında iken sesleri duymaya başlamış, 2. bebek 3 yaşında ameliyat edilmiş ve 1 yıl sonra ses algısı başlamış, sonuncuya çocuk diyelim artık bebek değilmiş 9 yaşında ameliyat olmuş ve şu anda 2. yılı ve henüz uğultu şeklinde duymaya başlamış. Bu üç rahatsızlık ta Kwan'nın rahatsızlığından aynı nedenlerden dolayı doğuştan işitme engelliler ve hepsinde de olumlu sonuç alınmış." dediğinde Jungkook hemen

"Ameliyat sonrası hemen sonuç olamasa bile sonradan olacak diyorsunuz neden, bu kadar uzun sürelerde sonuç alınmış ? " diye sorduğunda doktor,

"Bay Jeon ameliyat kolay değil iyileşme ve işlevini yerine getirme durumu biraz uzun sürebilir. Bunun için o durumda sabırlı olmalıyız " dediğinde kucağımda kıpır kıpır duran Kwanı'ma sarıldım ve bu sefer ben sordum