OWNED BY POSSESSIVE MAFIA BOSS

CHAPTER 27: AMOR, YOU DISAPPOINT ME

•ZEPHEANNA POV•

I can confidently say that I have decided to take Freo away from the Philippines, but there is also a part of my heart that doesn't want to leave Harry.Seguro nga minahal ko siya ng sobra.

I don't want to leave him, but to avoid being hurt further, I also need to leave.

I need peace of mind, I don't want to be in this situation.Hindi ko lang 'to ginagawa para sa sarili, it because of my Mom.

Kailangan niya ako.

Naalipungatan ako kinaumagahan dahil sa kiliti sa leeg ko at parang may nakayakap sa akin.Iba ang presensiya ng tao sa tabi ko doon ko lang din naidilat ang mata ko nang may humalik sa labi ko.

" Good morning, amor," isang husky at malambing na boses ang narinig ko, isang pamilyar na ikinatigas ng buong katawan ko.

" H-Harry?" gulat kong tanong at nakikita ko ang malungkot niyang berdeng mata, hindi ko inasahan na pupunta siya dito dahil inakala ko na hindi niya maiiwan sina Margaret at Morris pero nandito siya ngayon.

Pero naiinis parin ako.

" I searched for you last night, and Justin mentioned that you went to your friend's. Actually I was planning to come, to see you last night but-" I cutted his words.

" Dahil hindi mo maiwan ang anak mo at si Margaret, I know na iyon ang dahilan pero mas mabuti na narin na hindi ka pumunta," walang emosyon ko siyang tiningnan dahilan kaya nakita ko na nasaktan siya sa sinabi ko.

" Harry hindi mo kailangan pumunta dito, maiintindihan ko at mas kailangan ka ni Morris, mas matimbang naman sila sayo kaysa kami ni Freo-"

" That's not true," namamaos pa ang boses niya, he tried to reach my hand pero iniwas ko iyon.

"Why did you suddenly become cold towards me? Why are you behaving differently, as if you're not the same as before?" gulat ko siyang tiningnan.

" At nagtataka ka pa ha? Alam mo ang dahilan Harry huwag kang umakto na wala kang alam na hindi mo nararamdaman ang nararamdaman ko sa tuwing nakikita ko kayong magkasama ni Margaret! Harry oo sabihin na nating nagseselos ako at sa tingin ko nararamdaman mo naman iyon eh, napapansin mo-"hindi ko namalayan ang pagtulo ng luha ko.

" Pero wala kang pakialam kahit nasasaktan ako, sa bagay mas concern ka pa sa mararamdaman ni Margaret," nasasaktan niya akong tiningnan at umiling kasabay ng paghawak sa kamay ko ngunit winaksi ko iyon.

" I'm sorry Amor,"

"Palagi na lang sorry, alam mo minsan nakakasawa na din iyong paulit-ulit mong sinasabi ang salitang sorry pero paulit-ulit mo din akong nasasaktan,"mas lalong tumulo ang luha ko pero agad ko ding pinunasan.

" Pasensiya na kung umaakto akong ganito pero k-kasi Harry masakit na eh, bakit ganon iniintindi ko naman ang sitwasyon ni Morris pero pakiramdam ko mas lalo kang lumalayo sa amin, s-si Freo alam mo ba m-minsan nagtatampo na siya sayo," naging malungkot ang ekspresyon ng mukha niya.

" H-hindi lang siya nagrereklamo pero kahit bata siya marunong siyang makiramdam, ino-obserbahan ka niya.Ngayon pareho na kaming nasasaktan lalo pa't pakiramdam namin mas importante sila-" natigilan ako nang higitin niya ako at niyakap.

" I'm sorry babawi ako, I'll promise just please let's fix this, I'm here to pick you up kayo ni Freo uuwi na tayo sa mansion," nakaramdam ako ng kaginhawaan sa yakap niya ngunit agad na napahiwalay nang marinig ang sinabi niya.

Umiling ako habang marahan niyang hinahaplos ang pisngi ko, nakatitig ang berde niyang mata sa akin, wala akong makitang panlalamig doon bagkos takot at panghihinayang.