OWNED BY POSSESSIVE MAFIA BOSS

CHAPTER 47: AWAKE

•THIRD PERSON POV•

Zeph was awakened by the sensation of a kiss on her cheek and the touch of someone holding her hand. Additionally, she could hear a soft sob.

She slowly opened her eyes at bahagyang natigilan nang makita ang mga bata na pinapalibutan siya, napalunok siya nang makita ang lungkot sa mata nina Freo at Hellios habang si Helliah naman ay humihikbi.

"H-hey," pagtawag ni Zeph sa atensyon nila. "Mga anak,"

" M-Mommy!" masiglang sigaw ng mga bata.

They quickly hugged their Mommy and joyfully kissed Zeph's cheek. They couldn't contain their worry since she hasn't been awake since last night, and only now did she regain consciousness.

"Finally, you're awake, Mommy," Freo exclaimed enthusiastically while embracing his Mommy. "We were so scared because of your condition,"

"I'm glad you're awake, Mommy," Hellios whispered.

"M-Mommy," Helliah cried as she pressed her face into Zeph's neck while weeping.Iba't ibang emosyon naman ang naramdaman ni Zeph sa mga bata, naroon ang pagkaawa at talagang iba ang epekto sa kaniya sa tuwing nakikita niya na ganito ang inaakto ng mga bata.

" Don't worry, Mommy is okay now," Zeph said with a smile and gentleness. "Helliah, please don't cry," she comforted and kissed Helliah, then Freo and Hellios.Ramdam niyang hindi na masakit ang likod niya dahil nagawa niyang umupo at mabilis na niyakap ang tatlo niyang anak.

Ilang minuto ang lumipas habang niyayakap ang mga anak ay siyang pagpasok ng isang nurse kasama ang Mommy niya na mahahalata ang gulat nang makitang gising na ang anak niya.

" Hoy gising kana pala," sabi ng nurse na si Teff.

" A-anak," malamyos na tawag sa kaniya ng Mommy niya at lumapit ang dalawa upang yakapin si Zeph, sumunod din sina Tayla at Maxillo na kakapasok lang sa loob na labis ang tuwa nang makitang gising na ang kaibigan nila.

" Finally gising narin," tili ni Tayla at mabilis na tumakbo upang yakapin si Zeph na mahina lamang natawa dahil sa reaksypn nito.Napanguso tuloy si Helliah dahil hindi niya masolo-solo ang Mommy niya.

" How are you? Hindi na ba masakit ang likod mo?" agad na naitanong ni Maxillo at sinuri si Zeph.

" Okay na ako, ito nga nakakagalaw na ako," sumayaw-sayaw pa ito na ikinatawa ng lahat at ang Mommy niya ay naiiyak sa tuwa, natutuwa dahil muli na namang mabubuo ang pamilya nila dahil sa paglakas loob nitong iligtas ang Daddy niya.

Si Harry man ang nagligtas ngunit alam niya sa sarili na si Zeph ang siyang hindi sumuko sa Daddy niya.Ito ang humanap ng paraan at nag-imbestiga sa nangyari sa Daddy niya.

Napatigil sa pagtawa si Zeph at pinunasan ang luha sa pisngi ni Madam Sofina. "Mommy huwag ka ng umiyak nawawala tuloy ang ganda mo," malambing ang kaniyang boses at hinalikan ang Mommy niya sa noo. "I love you, Mommy,"

" Ang sweet naman ni Ante," ngising usal ni Teff. Natatawa sila hanggang sa muling bumukas ang pintuan at iniluwal doon ang seryusong mukha ni Harry, nakapamulsa at medyo wala sa ayos ang buhok ngunit ang lakas parin ng karisma na siyang kumukuha sa atensyon ng lahat.

When he looked at the hospital bed, his eyebrows slightly crossed.Ang seryusong ekspresyon ng mukha ay biglang nanlambot, nagagalak nang makita si Zeph na nakangiti sa kaniya.

" Amor," he said huskily.

" Harry," tawag sa kaniya ni Zeph na halata ang pananabik at gustong palapitin si Harry, napatikhim na lang ang lahat at tumingin kay Zeph.

" I think we need to go outside hehehe," bungisngis ni Teff at hinila si Tayla na nakaupo sa tabi ni Zeph.

"Y-yeah alright, moment 'to ng dalawa kaya lumabas muna tayo," usal ni Tayla at nag-uuyam na tumingin kay Zeph habang may maliit na ngisi sa labi na ikinailing ni Zeph at ramdam ang pag-iinit ng pisngi.