İNKİSAR

Özel bölüm 2

"Toprak yapma oğlum düşeceksin." Dedim gülerek. Toprak beni dinlemeden bahçede volta atıyordu. Kilo aldığını düşündüğü için spor yapıyordu. Gün geçtikçe Agâha benzeyen bir oğlum vardı.

Şimdiden vatanına deli gibi düşkün sabahtan akşama kadar yeminini vermeyi bir an önce büyüyüpte üzerine o formayı geçirmek istiyordu.
Agâh biz uyurken gece görevden gelmişti,şu aralar sık sık görevlere çıkıyor rütbesini yükseltmek için didiniyordu.

Yıllar önce esir olan Gülizar bu anlara şahitlik etse her gün dahada bir sabrederdi. O cefayı çektiğim günler beni ne ayakta tutuyordu bilmiyordum,şimdi çok iyi anlıyordum.
İçimde geleceğe dair ufak bir inanç beni şimdi bu huzurlu günlere ulaştırmıştı.

Agâh'ın uyanmasını istemiyordum yorgundu,ama uyanmasınıda istiyordum çünkü onu görmeden derse gitmek istemiyordum. Evet yanlış duymadınız,ders dedim.

Yıllar önce eğitim hakkı elinden alınmış olan Gülizar   Suanda güzel sanatlar üniversitesinde okuyordu. Bu zamanlarda bana en büyük destekçim tabiki Agâhtı.
Okumak yani tekrardan başlamak aklımın ucundan dahi geçmezken Agâh bunun için çok ısrarcıydı. Geç olduğunu düşünen bana eğitimde geç kalmak gibi bir şeyin yeri olmadığını öğreten yine Agâhtı.

Agâhın adım sesleri kulağıma dolduğunda onun varlığının bana yaklaştığını haber veren bu ses kulağıma o kadar güzel geliyorduki..

Bilmem kaçıncı turunu atan oğlumu takip etmeyi bırakıp Agâha döndüğümde yeni uyanmış beyaz tshirtü ile saçları dağılmış o karizmatik adam beni süzüyordu.

"Kocan için bugün derse gitmeyebilirdin sanki?" Kollarımı birbirine bağladığımda "Yıllar önce bana çok değer verdiğim bir insan eğitimin her zaman önceliğin olmalı demişti." Agâh gülümseyerek bana doğru yaklaştığında "Arkamızda Toprak var." Dedim. Bu onu durdurmaya yetmezken belimden kavradığı gibi beni kucağına aldığında "O da babası gibi rütbesini eline alana kadar gözü kimseyi görmez rahat ol." Deyip göz kırpınca göğsüme bir ağrı girmişti heyecandan.

Bir gün bile girse aramıza onu deli gibi özlüyordum...

Beni kucakladığı gibi arka taraftaki odaya girdiğinde koltuğa oturmuştu. Gözlerimin içine sakince bakarken "Özlediğim için bakmak bile yeterli olur gibi şuan." Dediğinde omuzumu kaldırıp indirdim.

"Bana uyar." Dediğimde hınzır bir gülüş yerleşti yüzüne "Banada uyar ama." Dediğinde elini gömleğimin altına sızdırmıştı "Bir süre sadece." Dediği gibi dudakları dudaklarımı bulduğunda öpüşüne hızla karşılık verdim. Agâh daha yayvan oturuş pozisyona geçtiğinde geri
Çekildim. "Agâh derse gidicem beni dağıtmamalısın." Dedim. Bu oturuş hayra alamet değildi tabi.

"Git yavrum. Sorarlarsa kocamın izleri dersin." Dediğinde beni kâle almadan tekrar dudaklarıma yapıştığında hiçbir şeyi umursamadan bende ona karşılık vermiş rahat etmek adına oturuşumu dikleştirirken Agâh daha fena olunca dişleri dudaklarımı ezmişti.
İnleyerek geri çekildiğimde Agâh arkasına yaslandı arsızca.

"Soyun karıcım."

~~

Akşam yemeğini hazırlamak için acele ederken salatalığı yapması için Agâhtan yardım istemiştim. O bir yandan salatayı yaparken bende yemek yetiştirmeye çalışıyordum.

"Anne neden bugün çok misafirimiz var?" Diye soran Toprağa gülümsedim. "Arada bir bir araya gelmek istiyoruz oğlum." Dediğimde başını salladı ve verdiğimiz bardakları masaya taşıdı.

Kapı çalınca elimdekileri bırakıp kapıya yönelmiştim. Cansuyu hızla içeri alıp yardım etmesini söylerken biz işleri halledene kadar Hakan abi Süreyya oğlu,Sarp,Seren abla gelmişlerdi bile.

Yemekleri dizerken Hakan ile Agâh sigara içiyordu.

"Ay yaşlandık mı  ya biz kızlar?" Diye sorunca Süreyya abla gülümsedim. Zaman hızlı geçiyordu.

"Öyle söylemesen olur mu ben hala bekarım." Dediğşnde Cansuya gülmüştük.

Hep birlikte masaya oturduğumuzda Sarp yine şaklabanlıklarını yapmış Süreyya abla ile Hakan abi tatlı tatlı atışmış,çocuklar sesleriyle masaya renk katmıştı.

"Eee" dedi Süreyya abla merakla. "Bizi neden erkenden topladın çıkar dilindeki baklayı." Dediğinde Süreyya abla gülümsedim.

"Ben ilk gördüğümde ne tepki vereceğimi şaşırdım. Sizin nasıl bir tepki vereceğinizi görmek istedim." Dediğimde hepsi merakla bana bakıyordu.

Agâh "Evet Gülizar." Dediğinde gülümsedim.

"Baba oluyorsun. Hemde ikizlere."