Mr.International

Mr.International (Part 20)

Uni,

Mr.International (Part 20)

ရှေးခရိုင် ဒိုကီနဲ့ဆော့နေတုန်း ခြံထဲသို့ ဇာမဏီတိုင်းနဲ့ သူ့ဆရာနေခြည်မင်းရဲ့ကားဝင်လာလေသည်။

နေခြည်မင်းက ကားပေါ်ကဆင်း၍ အံ့သြသလိုကြည့်သည်။
" ရှေး​ခရိုင်..မင်းဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒီအိမ်ရောက်နေတာလဲ။"

" ဟို ... ကျွန်တော့်အိမ်မီးလောင်သွားလို့ပါ။"

" ဟင်..."
ဆိုကာ နေခြည်မင်းက ဇာမဏီတိုင်းဘက်လှည့်ကြည့်ပြန်သည်။

ဇာမဏီတိုင်းက သူ့နားထင်သူလက်ညိုးဖြင့်ကုပ်လိုက်ရင်း
" ဟုတ်တယ် သူနေစရာမရှိဘူးဆိုလို့ ဒီမှာခဏခေါ်ထားပေးတာ။"

နေခြည်မင်းက မယုံသလိုကြည့်ရင်း
" မင်းက အဲ့လိုမျိုးကူညီတက်တယ်ပေါ့လေ။
မဖြစ်နိုင်တာတွေ..."

" ဆရာပဲပြောပြီးတော့ ကိုယ့်ကိုကူညီထားပေးတဲ့သူကို
နည်းနည်းပါးပါးသိတက်ဆို။ အခုကျွန်တော်ကူညီနိုင်တာ ကူညီထားပေးတော့လည်း အလန့်တကြားနဲ့။"

ဇာမဏီတိုင်းမှာ လိမ်ရတာလုံး၀မကြိုက်ပေမဲ့ အကုန်အမှန်အတိုင်းပြောပြန်ရင်းလည်း နားပူခံရမှာစိုးတာကြောင့် ကြည့်ကြပ်ပြောလိုက်ရသည်။

ရှေးခရိုင်ကတော့ စိတ်ထဲကနေမကျေမနပ်ပြန်ပြောသည်။
" လူလိမ်... ဘယ်သူကမင်းအိမ်မှာနေချင်တယ်ပြောလို့လဲ။"

သုံးယောက်သား ခြံထဲကစားပွဲ၀ိုင်းလေးမှာ ထိုင်လိုက်ကြရင်း
နေခြည်မင်းကပြောသည်။
" ငါက ဇာမဏီတိုင်းခြေငြိမ်နေလို့ ဘာတွေကြိတ်လုပ်နေလဲ အိမ်လာချောင်းတာ။ အမှန်မထင်ပဲ ေရှးခရိုင်ကိုပါပြန်တွေ့ရတယ်။"

" ကျွန်တော် ပုံမှန်လည်းဒီလိုပဲနေတာကို ဘယ်ကိုခြေရှုပ်ဖူးလို့လဲ။"

နေခြည်မင်းက အသံခပ်မြင့်မြင့်ဖြင့်ပြန်ဆူသည်။
" ခြေတကယ်ငြိမ်တဲ့ကောင်က ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဟိုလူနဲ့တွဲတွေ့လို့ သတင်းထွက်လိုက် ဒီလူနဲ့တွေ့လို့သတင်းထွက်လိုက်ဖြစ်နေမှာလဲ ။

မင်းမတွဲဖူးတဲ့ omegaရောကျန်သေးလား။ဟိုကောင်တွေကလျှောက်မိတ်ဆက်ပေးတိုင်း အကုန်တွဲမနေနဲ့။"