Bir Yaz Hikâyesi

14. Bölüm🐚

Merhaba bayanlar baylar, yeni bölümümüze hepiniz hoş geldinizzz. Sizi burada görmek büyük bir şereftir.

Biraz değişik bir giriş yapayım dedim bfscxklfcndmx

Nasılsınız??

Keyifli okumalar dilerimm <3

***

Kızlarla üzerimize rahat bir şeyler geçirip salona geçtik. Adel'e zaten anlatmıştım ama şimdi kızlara da elmas gözlü çocğu anlatmak istiyordum. Duygularımdan emin olduğum için rahatça ondan bahsedebilirdim.

''Kızlar, size bir şey anlatmam gerekiyor.'' dediğimde üçü de aynı anda odaklarını bana çevirdiler.

''Dökül bakalım.'' dedi Gül. Ben de hiç uzatmadan anlatmaya başladım. ''Konser gününü hatırlıyor musunuz?'' diye sordum başlangıç olarak. Gül ve Defne başlarını olumlu anlamda sallerken Adel'in yüzünde durumu anladığını belli eden bir ifade oluştu.

Derin bir nefes alıp ''İşte o gece ben bir çocukla karşılaştım. Bizim yaşlarda, mavi gözlü bir çocuk...'' dedim. Kızların dikkatleri yoğunlaşırken yutkunup devam ettim. ''İşte ben onu ilk gördüğümde içim kıpır kıpır oldu. Ondan sonra onu aklımdan çıkaramadım bir türlü. O geceden sonra bir kez de otobüs durağında karşılaştık. Bir kez de apartmanın bahçesinde...''

''Oha! Ama bu kader değil de nedir?'' diye sordu Gül heyecanla. Nazikçe gülümsedim. Ben de onun gibi düşünüyordum.

''İşte sonra birden apartmanın içinde kaşılaştık.'' dediğimde Defne gözlerini irileştirip ''Bak korkmaya başladım. Seni takip falan mı ediyor yoksa?'' dedi korku dolu sesiyle. Aklı hemen nerelere kaymıştı? Deli kız.

''Yok, yok öyle bir şey değil. Karşı dairemize taşınmış. Ondan burada karşılaştık.'' dediğimle birlikte kızlar şaşkınlıkla bana baktılar. ''Yani az önce selamlaştığımız kişi o mu?'' diye sordu Gül. Dudağımı ısırarak başımı olumlu anlamda salladım.

''Yok artık!'' dedi Defne şok içinde. Tamam, biliyorum ki cidden inanması zor bir olaydı. Ama olmuştu işte bir kere. Değişik bir şekilde yollarımız hep kesişmişti.

''Öyle işte...'' dediğimde Gül bana bakarak ''Aşık mı oldun yani ona?'' diye sordu merakla. Başımı bir kez daha olumlu anlamda salladım.

Defne, dudaklarını sarkıtıp ''Hadi ya!'' dedi üzgünce. ''Ben seni Yiğit'le yakıştırmıştım ama.'' Söylediği şeyle gözlerimi irileştirdim. Ne alakaydı şu an? Yiğit ve ben mi? Kim bilir bunu nereden çıkarmıştı?

''Saçmalama Defo. Ben ve Yiğit sadece arkadaş olabiliriz. O çok iyi biri. Onu seviyorum ama o anlamda değil. Dostça bir sevgi bu. Bulut ise...'' Aklıma gelmesiyle pis pis sırıtmaya başladım. Bunu farkında olmadan yapsam da Adel hemen farkedip başıma bir şaplak attı.

''Sen iyice aşık olmuşsun. Beğenmedim bu işi. Hem zaten daha çocukla tanışamadık. Önce bir ifadesini almak gerek.'' dedi ciddi bir tavırla.

Başımı ovuşturup ''Tanıştırırım sizi uygun bir zamanda.'' dedim. Kızlar beni onayladılar. Kendi aramızda muhabbete devam ederken Bulut'un eve dönüp dönmediğini merak ettim. Gerçi gideli çok olmamıştı. Acaba nereye gitmişti? Gelip gelmediğini rahatça görebilmek adına aklıma bir fikir geldi.

''Kızlar, diyorum ki balkonda mı otursak? Bakın ne güzel esiyor.'' Kızlar bir bana bir balkona baktılar. ''Sen esinti kavramını çok yanlış anlamışsın küçük sıçan.'' dedi Adel düz bir sesle. ''Kızım dışarıda esintinin e'si yok. Neden orada oturmak istiyorsun ki?'' diye ekledi Gül.