Bir Yaz Hikâyesi

26. Bölüm🐚

Merhabaaa <3

Nasılsınız bakalımm, keyfiniz, hâliniz, hatrınız, vaktiniz?? Her şey yolundadır umarımm

Bu erişim yasağından dolayı burayı nasıl kullanmaya devam ederiz bilmiyorum. Bu yüzden kitaplarımı başka bir platformdan da yayınlamaya devam etmek istiyorum. Çizgi gibi. Hatta ilk bölümü attım bile. Pek alışamamış olsam da iş görür herhalde ne bileyim. Kullanıcı adım aynı. Olur da oradan takip edip okumaya devam etmek isterseniz beklerim. <33 Tabii bölümleri de bir sıkıntı çıkmadığı sürece buraya atmaya devam edeceğim inşallah. Bugün giriş yapabildim. Umarım ileride de kazasız belasız devam edebilirim. Sizi çok seviyorumm. <3 

İyi okumalarrr 😙

***

Eve vardığım gibi Bulut'un talimatlarına uymaya başladım. Önce sıcak bir duş aldım. Ardından çok sevdiğim, beni soğuktan koruyacak kadar kalın, ayıcıklı pijamamı giydim. Sonra kendime bir sahlep yapıp odama geçtim. Battaniyeyi üzerime örttükten sonra bugün yaşadıklarımı gözden geçirdim.

Sinirden köpürdüğüm anlar olsa bile onları tamamen unutturacak romantik anlar da yaşamıştım. O anlar beynime hücum ettiklerinde sırıtmaya başladım. Ben galiba gerçekten de çok fena aşık olmuştum. Sahlepten bir yudum aldığım sırada telefonumdan bildirim sesi geldi.

Telefonu elime aldığımda gördüğüm isimle kabim çırpınmaya başladı yine. Dürüst olmak gerekirse bu hissi çok özlemiştim. Bulut, bana mesaj atmıştı. Şu an mantıklı bir insanın yapacağı hareket mesajı açıp cevap vermek olurdu. Ama mantık kim ben kim? Dakikalarca bildirimle bakıştım. Ne üzerine tıkladım ne yazılanı okudum. Öylece baktım. Bulut'un ismine bakarak sırıttım sadece.

Bu kadar mutlu olmamı sağlayan tek insan oydu sanırım. Sevdiğim çok fazla kişi vardı. Ama hiçbiri onun hissettirdiği gibi hissettirmiyordu. Sanki o bir mıknatıstı da ben ona çekilen minik bir madeni paraydım.

Bir mesaj daha gönderdiğinde şapşal hâlimden sıyrılıp kendimi toparladım. Bildirimin üzerine tıklayarak mesajı açtım.

Bulut: Dediklerimi yaptın mı bakalım?

(20.14)

İşlerin bitmemiş galiba?

(20.26)

Rojin: Yaptım tabii. Her şey emrettiğiniz gibi oldu komutanım.

Şakalar yapabilecek seviyeye geldiğime göre artık içimde hiçbir olumsuz duygu kalmamış demekti. Şimdi düşünmeden edemiyordum. O an neden aklıma gelmemişti kardeş olabilecekleri? Normal kardeşlerden çok daha fazla samimi göründükleri için olabilirdi. Şahsen ben kardeşimle yürürken çoğu zaman itişip durur, birbirlerimizle uğraşırdık.

Ondan bana öyle gelmişti. Ki o da beni yanlış anlamıştı. Saçma bir şekilde Yiğit'le aramada bir şeyler olabileceğini düşünmüştü. Muhtemelen o da bu sebepten dolayı uzaklaşmıştı benden.

Eğer en başından onunla konuşmayı akıl etseydim şimdi ilişkimiz çok daha farklı bir boyutta olabilirdi. Ama neyse... Hayırlısı budur belki. 

Bulut: Saçlarını kuruttun mu?

Hiii! Bunu unutmuştum. Yazın duştan çıktıktan sonra saçımı kurutmadığım için alışkanlık olmuştu. Bir çocuk gibi masum bir suçluluk hissi sarmaladı beni.

Hemen yataktan kalkıp dolaptan saç kurutma makinesini çıkardım. En yakın prize taktım. Bir yandan da Bulut'a mesaj yazmaya başladım.

Rojin: Kurutuyorum şimdi.