Echoes of the Abyss (Delaney Series #2)

Chapter 2: Flowers

Flowers

Adelaide's POV

Naglakad ako palabas ng aking silid, madilim na ang buong mansyon dahil malalim na rin ang gabi ng maisipan kong lumabas.

I was about to go out when I heard my mother's voice in the hall.

"Lubayan mo na ang pamilya namin!" It was the first time I heard her yell like that.

Nagtago ako at sumilip sa kanya at nakita na wala naman siyang ibang kasama ngunit tila may kinakausap siya.

"You will never be able to take my daughter away from me," matigas na sabi niya habang nakatingin pa rin sa isang madilim na sulok.

She was surrounded by vines with huge torn, as if protecting her.

My heart started beating so fast when I heard what she said.

Sino ang kukuha sa akin?

I tried squinting my eyes to see if I can find someone in there but it was just darkness. Walang kasama ang akong ina ngunit bakit siya nagsasalita ng mag-isa?

Nagtago akong muli nang makita ko ang aking ina na naglalakad patungo sa direksyon ko. I sprinted to my room quietly and shut the door.

Malakas ang kabog ng aking dibdib at butil butil ng pawis ang tumutulo galing sa aking noo.

Gusto kong magtanong sa kanya sa narinig ko ngunit nangibabaw ang kaba sa aking dibdib kung sakaling sagutin niya nga ako.

Her voice was so stern that it made me think that there is a threat coming for me.

That night I wasn't able to sleep. I turned on the lights in my room because I was starting to get scared of the dark.

Pakiramdam ko ay may hahablot sa akin at bigla na lamang kukuha sa akin.

That went on for days, palagi kong naririnig ang aking ina na may kausap sa dilim, minsan ay kasama pa niya si Papa at pareho silang dalawa na galit.

Sa tuwing nakikita naman nila ako ay parang wala lang silang pinoproblema.

"May gusto ka bang sabihin, Clementine?" my mother asked.

Nasa loob kami ng bilihan ng mga dyamante at napansin ng aking ina ang pagtitig ko sa kanya. "Wala naman po," sagot ko. "Ikaw? May gusto ka bang sabihin sa akin?"

She stared at me for a second before shaking her head.

Lumayo ako sa kanya at lumingon sa labas at nakita ko ang isang lalaking nakatalikod, nakatitig ito sa akin ngunit ang kakaiba ay kahit na harap-harapan siyang nakatingin sa akin ay hindi ko pa rin makita ang buong mukha niya.

My mother must've saw me looking at the man dahil tumingin rin siya sa lalaki at mabilis na hinawakan ang kamay ko.

"Sino yan?" Tanong ko sa aking ina.

Malamig ang kamay niya na nakahawak sa akin. "Kapag nakita mo ulit ang lalaking yun ay wag na wag kang makikinig at sumama sa kanya."

"Bakit? Sino ba siya?" Nawala ang paningin ko sa aking ina at binalik ulit yun sa lalaki ngunit nawala na siya sa labas ng tindahan.

"Makinig ka na lamang sa akin, anak," seryosong sabi niya. "Umuwi na tayo."
I wanted to ask more questions but I felt that she was serious about it.

I saw another man on our way home, nakatalikod ito sa amin at magara ang kanyang kasuotan. He was tall and his back screamed that he was a part of a royal family.

"Prinsipe ba yan?" Tanong ko sa aking ina habang nakasakay ako sa aking kabayo.

Napapaligiran ang lalaki ng mga guwardiya at may kasama siyang dalawang nilalang na may suot ring magagarang kasuotan. Magkatulad ang mukha ng babae at lalaking kasama niya.