Echoes of the Abyss (Delaney Series #2)

Chapter 49: Queen of the Night

Queen of the Night

Adelaide's POV

The sound of breaking and the view of stones falling, causing the ground to break, welcomed my senses when we arrived

There were lots of enemies, greeting us when we went back to Ravik's place.

Tila pinaghandaan nila ang pag balik ni Leon dahil lahat ng mga kasama ni Ravik ay natawag na niya upang kalabanin kami.

Pinanood ko si Leon nang itaas niya ang kanyang kamay at higupin ang kadiliman na bumabalot sa buong lugar.

"Paano mo mapipigilan ang pagguho ng lugar, Leon?"

He shrugged his shoulders, as if he didn't care. "Why don't we just let this place crumble down?"

Tinaasan ko siya ng kilay. "May mga nangangailangan nga kasi sa tulong ko!"

"Well, you better do it now," he surveyed his eyes to the surroundings. "There's nothing I can do to stop this place from falling."

Nginusohan ko siya. "Ako na nga lang," pagmamaktol ko. "Ikaw may gawa tapos hindi mo alam pano patigilin," bulong ko sa aking sarili habang naglalakad sa gitna ng kaguluhan.

"Why are you whispering to yourself, flower?" Kuryosong tanong niya.

Hindi ko siya sinagot at nagpatuloy lang sa gitna. Sinubukan akong sugurin ng mga kalaban ngunit agad silang hinarangan ng kadiliman.

"Not a chance, folks," seryosong saad ni Leon sa kanila.

Nginitian ko si Leon bilang pasasalamat. Hindi ako nag aksaya ng oras at pinikit ang aking mga mata, dinaramdam ang buong paligid.

I could feel my power surging out from my body, vines and flowers crawling to the ground, holding the stones walls together to stop it from breaking.

Nagmistulang hardin na ngayon ang buong lugar dahil sa mga halaman at bulaklak na tumubo.

My plants started to thin, they turned into specs of light, turning invisible as they do their tasked to hold the place together.

Bumalik sa dati ang anyo ng buong lugar, nawala ang aking mga halaman kahit nandito pa rin sila upang pigilan na tuluyang gumuhi ang lugar.

They only left dust of lights to mark that they're still on the place.

"You did so well, darling."
Leon walked towards my direction, while still commanding the darkness to attack our enemies.

"Mga hangal!"

Umalingawngaw ang boses ni Ravik sa buong paligid, yumanig pa ang lupa dahil sa galit niya.

I pushed Leon to the side when I saw a raging spear towards our direction thrown by Ravik.

Nahulog kami ni Leon sa lupa ngunit agad akong gumawa ng harang upang hindi kami tuluyang matamaan ng rumaragasang espada.

"You okay?" Tanong nya habang inaalalayan ako patayo.

"Ayos lang ako," sagot ko sa kanya habang nagkakagulo na ang paligid. "We have to split up," I suggested.

"Are you gonna be okay?" Nag aalala niyang tanong.

Ngumiti ako ng marahan. "Magtiwala ka sakin."

I tiptoed and planted a kiss on his cheek before running towards the opposite direction.

Tumakbo ako patungo kay Ravik na ikinagulat ni Leon. Kitang kita sa mga mata niya ang pagtutol ngunit nang nakita niya na buo na ang desisyon ko na kalabanin ang nilalang na nasa harapan ko ay tumango na lamang siya.