''အား...ကျစ်..ကျစ်''
တိတ်ဆိတ်နေတဲ့.ညလယ်ခေါင်မှာ..ခေါင်းက
အလိုလိုထိုးကိုက်လာခဲ့သည်..
နှားထင်ကို..ဖိနှိပ်၍....မျက်လုံးအစုံကို.အားယူဖွင့်မိတော့..
ကုတင်တစ်ခုထက်....ရောက်နေသည်..
စောင်ကိုလည်း...ခြုံထားသလို...အခန်းထဲ..ပစ္စည်းများကို
ဝေ့ကြည့်တော့...နားနေခန်း...ဖြစ်ဟန်တူသည်..
မျက်လုံးကို...မမှေးစင်းသွားအောင်..ဖွင့်၍..
လက်ပတ်နာရီကို..ငုံ့ကြည့်တော့...မနက်4နာရီ...
အိမ်ပြန်ရအုံးမည်..ဆိုတဲ့အသိက..ချက်ချင်း
ဝင်လာပြီး....ကုတင်မှ..ကမမ်းကတမ်းထမိပါ၏..
ကုတင်ဘေး..တင်ထားသော.ကားသော့ကို.ဆွဲယူ၍..
ကိုက်နေသော.ခေါင်းကိုပင်မမှုနိုင်တော့ပါ
မေမေကို..သူပြန်လာမည်ဟုပြောပြီး..
သတိလက်လွတ်..ဖြစ်သွားခဲ့သည်..
သူ့ကို...အိမ်ပြန်နောက်ကျတိုင်းစိုးရိမ်သကြီး..
ဖြစ်နေတတ်တဲ့..မေမေဟာ..သူအိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့
ဆူတော့မည်..အမှန်ပေ..
သူ့ကြောင့်.မေမေ.အိပ်ရေးပျက်နေလောက်ပြီ..
အမြဲ. အိမ်အကူတွေကိုစောင့်ခိုင်းလေ့မရှိပဲ..
မေမေကိုတိုင်း..သူပြန်အလာကို.စောင့်တတ်သည်မို့
ခက်ပေး၏
ဆေးရုံရဲ့.ဓာတ်လှေကားကနေ..
အမြန်ဆင်းကာ..ပါကင်မှာ..ရပ်ထားသော..ကားကို
ဖွင့်၍..ဝင်ထိုင်လိုက်သည်..
အချိန်မဆွဲပဲ.ကားကို..ဆေးရုံဝန်းထဲမှ..ချိုးကွေ့ကာ..
အရှိုန်တင်လိုက်ပါသည်
ညက လူမှန်းသူမှန်း..မသိမူးနေပေမယ့်..
ခုတော့.သက်သာနေပါပြီ..
အရက်ကိုအလွန်အကျွံ..သောက်စမရှိတာရော..
အရက်က.ပြင်းတာရော...စုပေါင်းကာ..သူသတိလက်လွတ်ဖြစ်သွားခဲ့သည်..
နာရီဝတ်လောက်မောင်းရမည့်ခရီးကို
သူ.မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ဖြင့်....
ရောက်အောင်မောင်းကာ...ခြံတံခါးကိုဖွင့်မလာသေးသည်မို့..ဟွန်းတီးရ၏..
သုံးချက်လောက်တီးပြီးတော့..ခြံအလုပ်သမားက
အိပ်မှုံစုံဝါးဖြင့်..ထွက်လာသည်..
အိမ်ကြီးရဲ့ပေါ်တီအောက်..ကားထိုးရပ်၍..
မနက်လေးနာရီတိုင်အောက်.အိမ်က..တိတ်ဆိတ်နေတုန်းပါ..
မီးရောင်တွေက..အိမ်အပြင်ဘက်မိန်ဖျော့ဖျော့ဖြစ်နေပြီး
ရူးဖိနပ်ကို..ချွတ်၍..စေ့ထားသော..တံခါးမကြီးကို..
တွန်းဖွင့်လိုက်သည်..
