ကျောင်းကနေ..မေမေအိမ်ဆီသာ
တန်းမောင်းခဲ့လိုက်၏
တစ်လမ်းလုံး..စိုးရိမ်နေတဲ့..မျက်နှာလေး
ဖြင့်သူမအား....သူ.သက်ပြင်းချကာ
ကြည့်၍.သူမခေါင်းလေးကိုခပ်ဖွဖွ
ပုတ်ကာ.သူ့ပခုံးမှာ..မှီစေလိုက်သည်.
သူမက..သူ့ကိုခပ်ရဲ့ရဲ့လေးကြည့်ကာ
လက်ဖျားလေးတွေကလည်း.အေးစက်နေ၏
သူ.ကားကိုအရှိုန်လျော့ကာ.မောင်း၍.
သူမနှာဖူးလေးကို.အသာအယာ..
နမ်းလိုက်ပြန်သည်..
''ကိုကို.......အနော်.အနော်ကြောက်တယ်
အနော်တို့ကို.မေမေမျိုးက''
''ရုံလေး''
သူ.ကားစီယာတိုင်ကို..သတိထားကာ
ကိုင်၍..သူမလေးကိုလည်း..
လမ်းတစ်လျောက်.နှက်သိမ့်ခဲ့ရပါ၏
တကယ်တော့..သူလည်းမေမေကို.အနည်းငယ်တော့
ကြောက်၏..
အရင်ကတည်းက..သူဟာ.သူမကိုအဆင့်မကျော်ဖို့
မေမေကိုယ်တိုင်က...သတိပေးထားသည်..
မဟုတ်လား.....
မေမေရဲ့စိတ်သဘောထားကို.သူ.ခန့်မှန်း
မကြည့်နိုင်ပေမယ့်...သူမကိုတော့.သူ
လုံးဝ..စွန့်ပစ်နိူင်မည်..မဟူတ်ပါ..
သူ..သူမကို.သိပ်ချစ်သည်..
သူမလေးသာ.သူ့ရဲ့ဇနီးနေရာ..မှာတစ်သက်လုံး
နေသွားရမှာပါ.
တစ်လမ်းလုံး.သက်ပြင်းကိုယ်စီဖြင့်
မောင်းနှင်လာပြီး...မေမေအိမ်ခြံဝန်းရှေ့
ထိုးရပ်ကာ...ဟွန်းကို.နှစ်ချက်ဆင့်
တီးလိုက်တော့..ခြံစောင့်က..တံခါး
လာဖွင့်ပေး၏..
သူ...ခြံတံခါးကနေ...ပေါ်တီအောက်ထိ
တိုင်အောင်...မောင်းနှင်လိုက်ပါ၏
ကားစက်ကို.ရပ်၍.သူမလေးကို
ကားတံခါးဖွင့်ပေးကာ...လက်ကလေးကို
ကိုင်၍..ဆင်းစေလိုက်၏
ထိုအချိန်ဆို..မေမေက.အိမ်အကူနဲ့.အတူ
သူတို့နား.လျောက်လာ၏
''သား....''
''သမီလေး..ရောက်လာပြီလား...''
''မေမေ့မှာဖြင့်..လွမ်းလိုက်ရတာကွယ်''
''မေမေမျိုး''
မေမေက.အိမ်ထဲမှ.ထွက်ထွက်ချင်း
သူ့ကို.တစ်ခွန်းသာ..ခေါ်၍..
သူမလေးကို...အငိုအယိုဖြင့်ပွေ့ဖက်တော့၏
မေမေပုံစံက..ဟန်ဆောင်နေတာမျိုးမဟုတ်ပဲ
တကယ်လွမ်းနေသူနှယ်ပါ..
သူမလေးကလည်း.မေမေနဲ့အပြိုင်..မျက်ရည်တွေ
ကျနေသည်..
ဒါတောင်...မေမေက..သူမလေးကိုချစ်ရက်နဲ့
ချွေးမအဖြစ်...မတော်နိုင်ရတာလဲ.
